Toplum bana kadını hizmetçi olarak gösteriyor.
Annem kadını sevmeyi ve saygı duymayı öğretiyordu.
Toplum büyük bir hırsla direniyordu kendi rollerini oynamaya.
Hayatın tek amacı deneyimlemek ve keyif almaktır.!
Siz sinirlendiğinizde de aynı testi kendinize yapın. "Şu an acaba neden korkuyorum?” diye bir sorun. Başlangıçta, kendinize cevap vermek yerine, karşınızdaki kişiye bağırıp çağırmayı seçebilirsiniz. Önemli değil. Çabucak yerine oturacak bir alışkanlık bu.
Sizce Tanrı mükemmel ve kusursuz mu?
Birçoğunuz buna evet diyecektir, öyle olmasına rağmen, Tanrı’yı bile SEVMEYENLER var. Hadi bakalım buyrun buradan yakın. Tanrı bile herkesin onayını alamıyorken, size ne oluyor da herkesin onayını alma hayali ile yaşıyorsunuz?
Herkesin sizi onaylamasını, sevmesini istiyorsanız, İYİ ŞANSLAR çünkü yok öyle bir şey. Siz kendinizi sevin ve onaylayın yeter.
Aslında “Susma Yöntemi"ne daha uzun bir isim vermek gerekirse, “Konuşmadan önce, söylemek üzere olduğunuz cümleyi, neden söyleme ihtiyacı duyduğunuzu iyice anlamak" diyebiliriz.
YAPAMADIĞINIZ HER NEYSE, yapamamanız için her ne mazereti öne sürüyorsanız sürün, O IŞI YAPAN İNSAN OLMAYI HAK ETTİĞİNİZE İNANMADIĞINIZ İÇİN yapamıyorsunuz
Adımları küçültmekle, HAYALİNİZDEN VAZGEÇMEK arasında büyük fark varmış. O âna kadar, adımları küçültmenin, geriye çekmenin, hep HAYALDEN VAZGEÇMEK olduğunu zannediyordum. Esra'yı gözlemlemek beni kendime getirmişti. Hayalleri yani B noktası, benimki kadar uzakta olmasına rağmen, bir sonraki adımı hep çok yakında idi. Oyunculuk kariyerim üzerine “her gün" düşünmeyi bıraktım. Yavaş yavaş başka şeylerden keyif almaya ve oyunculuk yüzünden açılan boşluğu doldurmaya başlamıştım.
Evet para ile saadet olmaz, ama BORÇLA kesin MUTSUZLUK kapısını zorlarsınız.