“Susuşunun yarattığı gürültü, tahmin edilebilir seviyede değildi.”
“Kaybetmişiz ve bu kazanmanın ilk adımıymış.”
“Çünkü seni mutsuz eden her şeyden kurtulmanın tek yolu onları kabul etmek.”
Yıldızlar, Güneş,Ay gibi değil mi?
Uzakta olan güzel olmasaydı bu kadar bakar mıydı gözler uzağa?! Güzel olan uzak olandır daim ve daima...
Ve hep ayakta kaldım. Çünkü biliyordum ki, herkes gitse bile kendim hep benimle kalacaktı ve onun için ayakta kalmalıydım. Çünkü biz ayakta kalmak için geldik bu dünyaya, yürüyemiyor olsak bile ruhumuz ayakta kalmalıydı. Çünkü oturarak ışıklarımız yakamazdık, bunu en iyi siz biliyorsunuz. Ayağa kalkmak ve ışıklarımızı yakmak zorundayız. Çünkü biz karanlıktan korkanlarız; ama bunu itiraf etmekten korkmuyoruz...
Arkandakila yorgun diye sen de koşmayı bırakamazsın...
Dünya başımıza yıkılsa bile kalkar üstümüzü silkeler yeniden kurarız,sana sözüm olsun...
Hayat tarafından düşürülmüş ve ayağa kalkmış herkes güçlüdür. Tek güçsüzler kendilerinden başka herkesi güçsüz görenlerdir. Anladın, değil mi?"
Kaybetmişiz ve bu kazanmanın ilk adımıymış.
Dinle beni bi
Rüzgarım söndü. Dindi ateşim. Ah bebeğim ben hala deliyim... Sen yokken ne gece ne de gündüz, ne ay var ne tek bir yıldız. Her yer karanlık ve ıssız. Göremiyorum..."