Gerçek aşka dair eski bir oyunu canlandırmaya çalışan iki aktör gibiydik, yeterince iyi rol yaparsak bir zamanlar olduğu gibi yine gerçekleşeceğine inanıyorduk.
Birilerini esirgemek adına gerçeklerden kaçtığımızda sessizliğimiz, çok keskin bir bıçağa dönüşüyor. Sessizliğimiz başkalarını kırıyor. Biz kaçındığımızı sanırken bile aslında zarar veriyoruzdur.
Kendi doğrumuzu yaşamak her zaman kolay değildir, ama her zaman buna değer.
DOĞRUMUZU YAŞAMAK;
Kendi doğrumuzu yaşamak her zaman kolay değildir ama her zaman buna değer.
ıraklı anne babalar, bir çok başka anne baba gibi çocuklarına, "üzülme canım, korkacak bir şey yok." deme lüksüne sahip olmadılar hiç. annem her ne kadar istese de, gerçekleri anlatmakla tehlikeli oldukları için onları benden saklamak arasında sıkışıp kaldı.
Sorun, “biz” kavramının ne kadar romantize ettiğim ve “onlar” kavramını ne kadar şeytanlaştırdığımdaydı.