Hapishane duvarından bir yazı
Kalbim, anneme,
Başım Deibler'e,
Bedenim toprağa.
H. bıçak için hazır artık.
Sayfa 60 - AyrıntıKitabı okudu
Tüm kurallar, şu iki kelimeyle özetlenebilir:
"Yaşamak, yasaktır!..."
Sayfa 86Kitabı okudu
Kişinin akli mekanizması ne kadar tam, düzgün ve mükemmel olursa, yoldan çıkması da o denli kolaydır. Aptallar için böyle bir tehlike hemen hemen hiç yoktur.
Sayfa 92 - AyrıntıKitabı okudu
Hapishaneye karşı kazanılmış zafer, büyük bir zaferdir. Bazı anlarda şaşılacak kadar özgür hissedersiniz kendinizi. Bu işkence sizi yenemedikten sonra hiçbir şeyin yenemeyeceğini anlarsınız... Sessizlik içinde, bedeninin acı çekmesinden ve delilikten çok daha kuvvetli olan irade ve zeka ile o koca hapishane düzeniyle çarpışırsınız... Ve ne zaman parmaklıklı pencereden içeri bir parça güneş girse, ne zaman dışarıdan iyi bir haber gelse, ne zaman bomboş günü değerli bir işle doldursanız tarifsiz bir neşe, bir ilahi gibi kaplar içinizi.
Göz deliğinden sizi seyreden gardiyanlar, açık alnınızı ve garip bir şekilde sessiz duran dudaklarınızı görünce şaşırırlar. Çünkü sessiz çıkan bu haykırıştaki yaşama mutluluğunu duymuşlardır.
Sayfa 93 - AyrıntıKitabı okudu
Bu boş, ters ve aksi isyandan nereye kaçabilirim?
Rahatsız edilmişim, Mavi! Mavi! Mavi! Mavi!
Mallarme
Sayfa 96 - AyrıntıKitabı okudu
"Aşk suçları" işleyenlerde, umutsuzca, aşk belirtileri bulmaya çalıştım. Bütün bulabildiğim, kendilerini kontrolden aciz, acıya dayanamayacak zayıf yaratıklar oldu.
Sayfa 163Kitabı okudu