Açken, derdi rahmetli babası, başka dertsiniz, tokken başka!
Sayfa 38Kitabı okudu
İnsan açlıkla terbiye olmayagörsün,hele de ana şefkatinden uzakta!
Sayfa 37Kitabı okudu
Anlatsam şimdi, kimse inanmaz. Yaşanmışlıktan geriye hiç mi eşya kalmaz ? Ne piyano, ne evler, ne giysi, ne tablolar, ne radyo, ne de bir defter. İyi ki kara karbon kağıdıyla kat kat kopyalamışım karanlık içime seni. İkisi birbirine karışıyor olsa da, aslı sende neyse ki.
Sayfa 36Kitabı okudu
Sanırlar ki bekleyenler uzun uzun düşünür. Yok öyle şey. Belki başlarda. Beklemenin sabrı sonradan gelir, düşünmeden beklenir. Zaman öyle geçmez. Zamanı kendi haline bırakırlar.
Sayfa 28Kitabı okudu
Hayat eksilerek devam ediyormuş.
Sayfa 27Kitabı okudu
Çekilenleri bilinen, çekenleri bilinmeyen çekinik fotoğraflar. İçinde sevdiklerin, adını bile anmak istemediklerin, ekmeğini yediklerinin, seni güldüren ağlatan, hiç tanımadıkların da var. Ve unuttukların! Fotoğraf, geçmişmiş. Küçüklüğü herkesin. Her şeyin.Gölgelerin sonsuza dek yaşayabildiği tek yermiş.
Sayfa 25Kitabı okudu