Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
Kapanır yorgun gözlerim bir gece başlar
Ve karanlık uykularla sürer ağlama saatleri
Uyanınca bir ıslak şafaktır gördüğüm
Bir büyük resimdir gökyüzü seyrederim
Yine özleminle yanıp tutuşur göz bebeklerim
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ne ahım var nede bedduam sana
Düşme sakın beni düşürdüğün duruma
Yasladım gönlümü mezar taşıma
Geleceksen haber ver, çağırayım ruhuma
Kör oldu seni görmeyen gözlerim
Tutmuyor artık koşmaktan dizlerim
Bir bir yazarken seni ellerim
Şimdi gözyaşımı siler oldu
Mahpusun içinde dört güvercin
Soruyorlar nerede sevdiceğin
Taştanmiydi senin kalbin
Bir haber yollayamadın mi
Artık gelme bundan sonra
Kulak ver Şimdi selaya
Bir garip öldü derlerse
Sakın sakın ağlama....
Nihat korgan
dün ağlamaktan gözlerim öyle bir şişmiş ki gözlerimi açamıyorum. bu halde bir de insan içine çıkacağım. yolda gören bunu iyi benzetmişler sağlam bir suçu var diye bir yumruk da onlar atar büyük ihtimalle. böyle günlerin gecesinde ağlama partisi düzenlemeyin.. (yatırım tavsiyesi değildir)
Gurbet Elde...
Gurbet elde bir hal geldi başıma,
Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir.
Derman arar iken derde düş oldum,
Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir.
Hüma kuşu suya düştü ölmedi,
Dünya Sultan Süleyman'a kalmadı.
Dedim yâre gidem nasip olmadı,
Ağlama gözlerim Mevla kerimdir.
Kağıda yazarlar ufak yazılar,
Anasız olur mu körpe kuzular.
Yürek yaralıdır, ciğer sızılar,
Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir.
Pir Sultan Abdal'ım böyle buyurdu,
Ayrılık donları biçti giydirdi.
Ben ayrılmaz idim felek ayırdı
Ağlama gözlerim Mevlâ kerimdir.
Pir Sultan Abdal
youtube.com/watch?v=vyzu7tZ...