Politik anlamda kadınlar hakkında edilecek kelamları, binbir farklı tartışmanın içinde derinleştirmek mümkün fakat ben yalnızca bizden bahsetmek istiyorum. Ekseriyetle arkadaşlığımızdan. Kadınlık üzerine düşünmeye başlamam hangi yaşlara denk geldi, çok da emin değilim. Çalışan bir annenin kızı için tek dileğinin parasal anlamda özgür olduğu bir
Yarım kalmış şiirlerim var benim
Başlayıp bitiremediğim
Kalemin yazmaya meydan okuduğu
Fikirlere zincir vurulduğu
An'larım var benim
Her başlangıcın bir sonu yok
Her hedefin varış noktası
Yarım kalmış yaşantılar gibi
Hayatın durduğu o anlar gibi
Bir çiçek sonsuza kadar varolmaz
O da yok olur sonbaharda
Bir cemre düşer toprağa
Ve ilk adım atılır
Sonun başlangıcına..
–Furkan
Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Bir çok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil
Birlikte mısralar düşürüyoruz ama iyi ama kötü
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
BEYAZ BİR SAYFADA SANA BAKMAK
Her şey yapılabilir bir beyaz
kağıtla
Uçak örneğin
Uçurtma mesela
Altına konabilir biri
ötekilerden
Her tarafta isyan var, bak her tarafta zulmeden
Dünya pimi çekilmiş bi bomba, görmez kul, neden?
Dokuz adım kaldı, artık durmam bana dur desen
Zaten gözüm yok dünyada, son giydiğim çul kefen
Aklımda kalan var, tamir olmaz yaram var
Memleketimi satmak ister, satılmış adamlar
Helâl sandığın haramlar, doğru sandığın yalanlar
Görmüyorsun gardaş namusuna gurşun atan var
Artık vakti geldi gitmem gerek üzülmeyin
Ne kan, ne gözyaşı dökün, benim için gülümseyin
Cellat neylesin be gardeşim, ölümden korkmayana
Merhamet yaradandan, son sözümü sorma bana ..