Belki de Silah, Elimize Kalemden Daha Çok Yakışıyordur?
İlkokulda kermese gelen bir İHH çalışanına "Bu yardımları Gazze'ye nasıl götürüyorsunuz amca?" diye sormuştum.
Kulağıma eğildi, fısıldayarak: "Bizim gizli yollarımız var; sadece mücahidlerin bildiği, şşştt aramızda.." dedi.
Ben de sessizce "Beni de götürür müsünüz amca?" dedim; avucumdaki bozuk paraları ona
Paylaşım yapıyorsun da sanki Filistin'e faydan mı oluyor? Deli gibi paylaşım yapınca bitiyor mu zulüm? Deme!
Say ki ben bir karıncayım elimden gelen, bir damla suyu ateşe yetiştirmek. Sen Ebabilsen uç yetiş, sen Selahaddinsen sür atını tam üzerlerine.
Sen nerede ne konumdaysan elinden ne gelirse onu yap. Mesele bu yolda kurban gitmek sen hala durumu anlamadın mı?
Mescidi Aksanın bize ihtiyacı mı var sanıyorsun? Kimin kime ihtiyacı var?
Ya Rabbi elimden gelen buydu böyle savundum, zulmü duyurdum, elimden geleni yaptım ben Allahım, demek mesele.
Mescidi Aksa'yı savunmakta nasip işi çok şükür dünya gözüyle Rabbim bana bunu ikram etti diyebilmek mesele. Anlamadın mı?
Orada canla başla savunanlar mı çaresiz yoksa burada ne yapacağını bilemeyenler mi bir düşünsene..
...
Sosyal medyada çokça görüyorum; Birçok kişi Filistin'deki katliamı iç huzur için paylaşıp dünyayı bu zulümden haberdar etmeye çalışıyor.(sanki bilmiyorlar gibi) çocukların ve kadınların çığlıklarını, erkeklerin çaresizliklerini paylaşıp güya vicdan rahatlatan müslümanlar...
Elinizden daha en basit cipsleri, kolaları bile atamazken, nefsinize hakim olmaya çalışamazken, giydiğiniz, yediğiniz, içtiğiniz, baktığınız bile haramken, yiyeceklerimizin yarısından fazlası İsrail üretimi iken, 'benim almamla bir şey olmaz' diyerek hala boykot ürünü alırken, hatta kimliğinde müslüman yazıp, 'Filistin'den bana ne!' Diyebiliyorken, Allah teala katında nasıl hesap vereceksiniz?
Biz yıllarca boykottan bahsedince bizle dalga geçen acizler şimdi Filistin'e destekler oldular. Küçücük şeylere bile sabredemeyen insanlar şimdi kalkıp cihaddan bahseder olmuşlar. Allah bu samimiyetsizliğimizden de haberdar olandır!
Çizgi film yapıyoruz. Hiçbir olumsuzluk içermemesine rağmen en küçük sahneler üzerinde bile saatlerce düşünüyoruz. Psikologlardan görüş alıyoruz. Bazen paranoyak olduğumuzu bile düşünüyorum artık. Geçen bir arkadaşımız "çocuğun top oynarken düşmesini kaldırsak mı? Çocuklar etkilenir mi?" dedi.
Diğer yandan aylardır Gazze'de çocuklar öldürülüyor. Daha bu gece çadırları bombalamışlar. Dünyanın en savunmasız insanları, gözümüzün önünde katlediliyor. Tüm dünya film izler gibi izliyor. Hoş, film olsaydı 10.000 kez "böyle sahne mi olur çocukların psikolojisi bozulur" diyerek kıyameti koparmışlardı. Yaşananlar film değil, gerçek olduğu için susuyorlar. Gün gelecek, günümüz dünyasının büyük bir FİYASKO olduğunu konuşacağız. Çocuk psikolojisine, çocuklara ve insanlığa dair cilt cilt kitap yazan akademisyenler, kürsü sahibi bilim insanları, büyük entelektüeller, aşırı hassas sanatçılar, hukukçular neden hâlâ suskunsunuz? Neden gıkınızı bile çıkaramıyorsunuz? Sizler insanlık tarihinin en büyük fiyaskosusunuz. Hiç merak etmeyin, tarih sizin de hikâyenizi yazacak.
Mert Arık
Sana yazıklar olsun be!
Vallahi kelimeler boğazıma diziliyor hala günlük hayatını paylaşan insanları gördükçe..
Yapılan onca paylaşımları gördüklerini biliyorum ve buna tepkisiz kalmaları beni deli ediyor. Artık sözlerin bile kifayet etmediği bir dönemi geçtik, resimleri bile yazık deyip geçiyorlar. Sana yazıklar olsun be!
Çok korkunç bir rüyaydı arkadaş ben rüyamda bile tacize uğruyorum
Kahve içmeme rağmen masa başında uyuya kalmışım En çok korktuğum şey rüyamda başıma geldi ben hızlı hızlı koşuyorum sonra arkamdan Nuri Alço kılıklı herif beraber koşalım mı diyor motosikletli beygir.Ardından durdum beni rahatız etmemesini söyledim bankanın kaldırımda durmuşlar bize bakıyor
Bir şey yapsaniza beni rahat ediyor niye tepki göstermiyorsunuz öldüğümde veya taciz edildiğimde mı sesiniz çıkacak ya sizin kızınız bacınız yok mu.
Ağlıyorlardı askerler sonra pislik herif seni ben bulucam dedi.illa bulucam dedi.
Okula gitmeyeceğim hala etkisindeyim rüyanın 😥
Bir zaman da, başını diz hizasına kadar düşürmüş bükük beli ile
hâlâ halı silmeye uğraşan o koca ninenin
çok uzun zaman önce halı silme cezasına çarptırıldığını düşünmüş
ve neden böyle lanetlendiğini sana sormuştum.
Bir balığın oltada çırpınıyor oluşuna rağmen yüzündeki mimiksiz,
ifadesiz gözleriyle bakmıştın yüzüme.
Bu defa da canı alınırken dahi bağırmayan, ağlamayan bir canlının ruhuna şaşkınlığım başlamıştı bir karışlık kafamda.
Sahi, bir karışa en küçük puntoyla yazsam sığmayacak kadar düşünceyi,
nasıl aklıma sığdırdığımı da o gün bu gündür hala çözemedim.
Bilim insanlarına göre hafızanın 10 terabayt olması, babamın “bir karış” ölçeğini değiştirmediğinden
bu konuya aileden biri tarafından bakmam makuldü,
çünkü aileler böyledir.
Hiç bir bilim insanı babadan daha iyi bilemez ölçü, kuram ve kuralları.
O yüzden her çocuğun zihin özgürlüğü babasının aklının aldığı kadardır.
Ötesine geçmek bizim mahallede terbiyesizlik,
aşağı mahallede ahlaksızlık,
iki öte caddede asilik serserilik falan.
Herkes haddini bilecek.
Çünkü bilmemek ayıp değil, başkasının senin bilmediğin şeyi bilmesi ayıp.
///hlnr
DENİZİ ÖZLEYENLER İÇİN
Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
"Bakar bakar ağlarım."
Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,
Bir midye kabuğunun aralığından;
Suların yeşili,göklerin mavisi,
Lapinaların en harelisi...
Hala tuzlu akar kanım
İstiridyelerin kestiği yerden.
Neydi o deli gibi gidişimiz,
Bembeyaz köpüklerle, açıklara!
Köpükler ki fena kalpli değil,
Köpükler ki dudaklara benzer;
Köpükler ki insanlarla
Zinaları ayıp değil.
Gemiler gecer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler,damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret
~Orhan Veli
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar