Edep Bir taç imiş nur-u hüda'dan,Giy o tacı Kurtul beladan.
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Nâbi edeb örtüsüne bürünmüş bir şekilde Medine yollarına düşer, gül kokularının buram buram geldiği Medine yollarına. Şair Nâbi’yi bu şerefe nail eden, zamanın paşalarından birinin iltifatına mazhar olmaktır.
Nâbi yanmaktadır. Gönlü aklına, aklı gönlüne hâkimdir. İltifatına nail olduğu paşayla hac yolculuğuna çıkar ve varır Medine-i Münevvere’ye.
Edep bir taç imiş nur-i hudadan,
Giy o tacı, emin ol her beladan!
Edepledir kemal-i adem,
Edepledir nizam-ı alem!
Edep ehli keremden hali olmaz,
Edepsiz okuyanlar alim olmaz!
İlim meclisine girdim kıldım talep
İlim geride kaldı ille de edep İlle de edep..
Nabi
Makam ı Mustafa dır nazargah ı Hüda dır bu
Osmanlı Divan şairlerimizden Nâbî 17. asırda yaşamıştır. Aslen Urfalıdır. Peygamberler şehri Urfa’nın manevi ikliminde iyi bir eğitim alan Nâbî, çocukluk ve ilk gençlik yıllarından sonra İstanbul’a göçmüştür. Tasavvuf terbiyesi de görmüş olan Peygamber âşığı Nâbî, padişah IV. Mehmed döneminde Hacca
“Edep bir taç imiş nur-ı Huda’dan
Giy O tacı emin ol her beladan”