Yusuf'u öldürmek istediler, ölmedi.
Onu köle olsun diye sattılar, efendi oldu.
Şuna emin ol:
Allah'ın iradesi her şeyin üzerinde...
Yusuf’u öldürmek istediler, ölmedi.
Onu köle olsun diye sattılar, efendi oldu.
Şuna emin ol:
Allah’ın iradesi her şeyin üzerinde!
Ey Türk ırkı! Ey demir ve ateşin evladı! Ey binlerce yurt kuran, ey yüzlerce taç giyen, Ey dünyaya efendi olmak için doğan sen! Tanrı senin alnına bir kara baht yazmadı.
Mehmet Emin Yurdakul
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Yusuf’u öldürmek istediler, ölmedi.
Onu köle olsun diye sattılar, efendi oldu.
Şuna emin ol ;
Allah’ın iradesi her şeyin üzerinde!
"Peyk-i vahdet sırr-ı pâkinden okur târîhini.
Oldu lâhûta revan Allah deyip rûh-ı Emîn."
Müstakimzâde Süleyman Sâdeddin Efendi
Şark İstiklal Mahkemesi yaklaşık iki yıl süren görevi sırasında birçok önemli davaya baktı. Bunların başında mahkemelerin kurulmasına gerekçe gösterilen Şeyh Said ve arkadaşlarının davası gelmekteydi. Ankara İstiklal Mahkemesi başlangıçta askerlikten firar edenleri yargılamakla birlikte, daha sonra Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ile alakalı yargılamalar da yaptı. Mahkemede ayrıca birçok gazeteci rejime muhalefet ettiği gerekçesiyle tutuklanarak yargılandı. Takrir-i Sükûn Kanunu’na dayanılarak birçok gazete ve dergi kapatıldı. Pek çok tanınmış gazeteci tutuklanıp hapsedildi. Eşref Edip, Ahmet Emin Yalman, Velid Ebuzziya, İsmail Muştak gibi isimler derdest edildi. Seyyid Tahir Efendi, Tahirül Mevlevi, Ömer Rıza Doğrul, Hasan Basri Çantay gözaltına alındı.
Rejime muhalif olanlardan iktidara destek vermeyen gazetecilere, Şapka İnkılâbı’na muhalefet edenlerden İzmir Suikastı’yla itham edilenlere, Şeyh Said’den İskilipli Atıf Hoca ve İttihatçılara kadar farklı davalara bakan İstiklal Mahkemeleri farklı tarihlerde altışar aylık uzatmalarla yaklaşık iki yıl görev yaptı ve 7 Mart 1927’de Meclis’in aldığı kararla kapatıldı.