Küçülsem Biraz /Nazan Bekiroğlu
Biraz küçülsem, diyorum, biraz azalsam.
Daha sade, daha düz, daha yoksul olsam.
Bu kadar çok giysi, bu kadar çok kitap, bu kadar çok takı. Bu kadar çok kablo, bu kadar çok müzik, şiir, resim. Bunca yüz. Bunca haber. Bunca yol. Bunca şehir. Bu kadar çok mesele. Elimi verip kolumu kurtaramadığım beyhude. Böyle olmasa.
Öğrencilerimin ismini daha
Yemin Harfleri/İbrahim Tenekeci
Bilip bilmeden yaşadığın bu,
Öyle budanmaz, ver şunu bana!
Kahkaha bozar namazı, tebessüm bozmaz
Kar yağıyordur daha yukarda!
Bir dal bulup heves bağlamak,
Bilmiyor başka şey, elimden gelmeyi.
Galipler içindir zamandan çalmak
İyi dinle, kimseyi!
Kumpası Çinliler bulmuş sevgilim.
Söyler durmadan hep bunu şiir,
Güneş gölgendir senin, bildim;
İnsan iyi bir şeydir!
Yemin harfleri gibi usulca,
Yazdım bunları, şundan dolayı-
İşte orada, serviler arasında
Ölüm-kalım ve adamları!
youtu.be/ql4N1AEPpTo
Mona Roza - Sezai Karakoç
Hayatımın önemli bir kısmı edebiyat ile iç içe geçmiş olmasına rağmen, şiire bir türlü ısınamadım. Bazı şiirler hariç olmak üzere, hiçbir şiirin beni etkilediğini düşünmüyorum. Peki bu iletiyi neden yazıyorum? Dün sabah yine bu sitede bir okurun, Mona Roza - Sezai Karakoç şiirini paylaştığını gördüm ve yaklaşık 24 saattir aklımdan çıkaramadım.
Uğur Mumcu Kır Çiçekleri
İnsan içindeki satırlarla boğuştu mu, sözcükler bir dönme dolap gibi beyninizde döner durur. Öyle ki, sözcükleri beyninizden, yüreğinizden ve dilinizden çekip daktilo şeridine varamaz, ak kağıt üzerine siyah harfleri, siyah sözcükleri dizemez, noktaları, virgülleri koyamazsınız... Çünkü, sözcüklerin kendi dünyaları vardır; bu dünyalar, güneş çevresinde dönen küreler gibi beynimizde, vicdanımızda, yüreğimizde döner dururlar..