Eski bir dostumun hatıra defteri.
“Hayatının en kötü zamanları ne zamandı? Henüz yaşandı mı, yaşanmakta mı bilemiyorsun. Ağlamaktan gözlerin şişiyor her gün. Geçmiş geliyor gözlerinin önüne. Çocukluğun. sahi, ne kadar yaşayabildin çocukluğunu o köyde?
Şimdi hava soğuk, pazar günü annem kaynar suda yıkamış beni, odada soba yanıyor. tahta penceresinin önünde somyaya oturmuşuz, biz makat deriz ya hani, babaannem saçlarımı örüyor. Öyle bir örüyor ki, birazdan saçlarım kökünden koparcasına. Kış gelince bizde elektrikler gider nerdeyse her gün. Ders çalışıyorum löküs başında. Bi de babaannemin yanında yerde yatıyorum, bi yastığım var; elimi yastığın altına koyunca gelen o güzel soğukluğu hatırlıyorum. hayal kurarak uyuyorum, hayallerde kalmışlar.”
Cemal Süreya
Eylül’dü.
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
Eylül’dü.
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
Eylül’dü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Gözlerini sildi zaman…
Dedim ya… Eylül’dü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
En sevdiklerimden
Eylüldü.
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
Eylüldü.
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
Eylüldü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylüldü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin…
Cemal Süreya
Eylüldü..
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum.
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz..
Cemal Süreya
.
.
Eylüldü.
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan, Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
.
.
Cemal Süreya