Neşemizi artıran, hayatımızı renklendiren bu özel günlerde çocukluğumuzda geçirdiğimiz bayramlara özlem duyar ve yeniden çocuk olmak isteriz. Büyüdükçe çocukluğun getirdiği saflık ve masumiyeti kaybeder, önyargılar edinir, ayrımcılığı, ırksal, dinsel ve toplumsal hoşgörüsüzlüğü öğrenir, sevginin gücünden uzaklaşırız. Bu yüzden bayram, büyükler için acı veren gerçeklerden kaçış olarak yaşanırken sadece çocuklar tarafından coşkuyla kutlanır.
Gelin 1000kitap Ailesi olarak bu bayramı kalplerimizi yumuşatarak, önyargılarımızı kırarak, sevgi, dostluk, barış, birlik ve beraberlik içinde geçirelim. Bayramın tadını sevdiklerimiz ve 1000kitap ile çıkaralım.
Sevginin mutlak gücüne olan inancımızın ve kitaplara olan güvenimizin artacağı, çocukça coşkular ile dolu güzel bir bayram olsun.
“Sevgi enerjisi, Evren’in tutkalıdır ve yok edilemez.”
Sevgiyle kalın…
Murat Menteş
"Seni unutma fikri bile, sana kavuşma umuduna bağlanıyor içimde. Senden kaçış varsa bile kurtuluş yok."
#kendikalemim
Hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor Evet hiçbir şeyi beceremiyorum yine. Pollyanna olarak bunun iyi bir ödül olduğunu düşünüyorum. Ne ödül ama. Neden böyle biri oldum ben. Neden değer verme konusunda hiç sınırlayamadım kendimi bir kesimden aşırı nefret ederken diğer tarafı hep çok sevdim. Kaybeden olmamdaki asıl nedende buydu sanırım. Soyutlamak
Yazmak ve içsellik
Yazmak ruh sağlığımız için hayati önem taşıyabilir.Fizyolojik olarak yutkunmadan yutamadığımız lokmalar gibi yazmadan acısını hafifletemediğimiz anlar vardır ki anlar diyorum bu sürenin zamana yayılması gerekmiyor çünkü.
An geliyor acı beyninizi uyuşturuyor.sınırsız Nutella kaşıklama hissi O an hasıl oluyor.
Saçı istediği modele kesilmemiş kadın sendromlarına balıklama dalmamak için yazıyorum.Akıllı telefonların Bizi tutsak edip,aptallaştırdığı,hissizleştirdiği düşüncesiyle geliştirdiğim kaçış dürtüsüyle yazmanın yatıştırıcı dünyasını keşfettim.
Metinlerin dili vardır;Büyülüdür onlar...Çekip Dünya'sına alıverir seni masallardaki gibi.Aynı duygu dilini konuştuklarınla buluşturur sizi ve içinizdeki devinimleri harekete geçirip onları eyleme dönüştürür.Ruhu beslemenin,içselleşmenin bir başka yoludur yazmak.Konuşamadıklarımızı,sustuklarımızı yazarız.Harflerin,kelimelerin,cümlelerin gücüyle ulaşırız ulaşmak istediklerimize.Ve en önemlisi içsel Yalnızlığımızın paha biçilmez değerini öğreniriz her kıymetlimiz kalbimizi hoyratça kırıp puzel parçaları gibi darmadağın ettiğinde.Ne çok yaşıyor taklidi yaptığımızın farkına varırız içselleştikçe.Oğuz Atay'ın dediği gibi ; Ben iç Dünya'ma dönüyorum.hiç olmazsa orada hayâl kırıklığı yok...
Melek Kapılar
Ahmet Hamdi Tanpınar/ Saatleri Ayarlama Enstitüsü
"Hakikaten buradaki hayat,asıl kapının dışında bir hayattı. Ve onu yaşayanlar, o şekilde, yani hiç içeriye girmeyi düşünmeden, yahut da bir ayakları daima eşikte, yaşıyorlardı. Hiçbir mesele yoktu ki eninde sonunda bir kaçış, bir kurtulma vesilesi olmasın! Neden kaçarlardı, niçin kaçarlardı? Hiçbir mukavemetleri yok muydu? Yoksa hakikaten herşeye yabancı, her şeye kayıtsız mıydılar?
Hayır, burada her şey biraz afyon, biraz uyku ilacıydı."