Çok havalı ve zengin bir avukat, yeni aldığı lüks spor arabasını ofisinin önüne park eder. Ofisteki arkadaşlarına nasıl gösteriş yapacağını düşünerek arabasından inerken, yoldan hızla geçen bir kamyon, sürücü tarafındaki kapıyı kopartır atar.
Avukat derhal cep telefonunu kapar ve polisi arar. Bir dakika içinde polis olay yerine gelir fakat daha tek bir soru sormasına fırsat bırakmadan avukat isterik bir şekilde haykırmaya başlar. Daha geçen gün aldığı arabası mahvolmuştur ve kaportacı ne kadar ince iş görse gene de eskisi gibi olmayacaktır. O kamyonun sürücüsü derhal bulunmalı ve yaptığı hasar ona mutlaka ödettirilmelidir.
Avukat kızgın ve öfkeli şikayetini nihayet bitirdiğinde, polis bıkkın ve inanamaz bir şekilde basını sallar: "Siz avukatların bu kadar materyalist olmalarını bir türlü anlayamıyorum." der "Sahip olduğunuz şeylere öyle bağlanıyorsunuz ki, başka bir şeyi gözünüz görmüyor..."
"Nasıl söylersin böyle bir şeyi?" diye hayretle sorar avukat.
Polis adama acıyarak ve küçümseyerek bakar: "Sol kolun dirseğinin altından kopmuş, görmüyor musun? Kamyon sana çarptığı sırada olmuş olmalı ve sen bana kaportacıdan bahsediyorsun..."
"Olamaz!" diye bağırır avukat, "Rolex'im de..."
Kürt yoktur/derin bir yanılgı vardır içten içe/uzun bir sürgün/yalıtılmış öfke vardır/puşi vardır/tilili vardır/ama/Kürt yoktur/
Kürt yoktur/çürümüş bir zaman vardır/kafa kağıdından kokusunu duyduğun/dört tarafı mahmur/otuz üç kurşun vardır/düş vardır/ama/Kürt,yoktur
Kürt yoktur/bükümlü bir dil vardır/Hint Avrupa dil ailesinin kuzey batı
Günaydın ben uyurken bi kamyon dolusu adam gelip benimi dövüyor noluyo uyandım heryerim agırıyo
Kamyon Yazılarına Hayranım
“Bizi seviyormuş gibi yapanlara,
Biz de inanıyormuş gibi yapıyoruz.”
SUÇLU SANDALYESİ/OĞUZ ATAY
Birgün bütün değer yargıları değişecek ve yargılananlar yargıç, eziyet edenler de suçlu sandalyesine oturacaklardır ve onlar o kadar utanacaklar, o kadar utanacaklardır ki utançlarının ve suçlarının ağırlığı yüzünden ayağa kalkamayacaklardır.
O zaman, akıllı ya da akılsız bütün ezilenler, yani bizim caddedeki insanların çoğu, yani öcü geliyor
Hani bir gülüşün ölümüne ağlamaktır bazen yaşam,
Muhtelif sabahlarda karşı konulmaz göz alıcılığına yenilmek,
Yaş haddinden bertaraf edilmesem belki
Geceyi güneş bilmek..
Kamyon arkası yazılarda bulunuyormuşum da
Nazım Hikmet şiiri sanmışım gibi kendimi,
Hani kelime olsam,
Küfür kıyamet gidecek..
Uygun ana yakalandım,
Bir bahar sabahı.
Kar kış ortalarda kalakaldım.
Hani şort tişört gezecekmişim de
Ankara'nın ayazıyla uyandım...
Baran Şimşek