Adımla Nasıl Berabersem
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün
hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatin
karanlık boşluklarında akıp giderken zaman
adımla nasıl berabersem öylece beraberiz
seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye
gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat
koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz
ve sonra her zaman her ölümlüye
aynı şartlar altında kısmet olmayan
gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda
hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın
**
Attila İlhan
Günaydın
Çöl olmayı bıraktım ve geliştim. Aysız bir gece olduğunu unuttum ve karanlıkta hala içimde kalan bir ışık ortaya çıktı.
Ruhunun güzelliğini keşfettim ve şimdi neden gülümsediğimi biliyorum.
😘
Ben bir yıldızım, parlayan göklerde, Sözlerim yankılanır, en yüksek tepelerde. Özgüvenle yürürüm, adım adım dünyada, Kendi yolumda ilerlerim, kendi destanımda.Hiçbir engel duramaz, önümde kaya gibi, Karanlıkta bile parlarım, fenerim ışık gibi. Düşlerimi gerçeğe çeviririm, yelken açarım umuda, Başarı benim göbek adım, zafer hep yanımda.Kendi hikayemi yazarım, en güzel cümlelerle, Gözlerimdeki ışıltı, anlatır binlerce kelimeyle. Benimle yarışmak zor, çünkü zirvedeyim hep, Kendi dünyamın kahramanı, en güçlü ses benim cep.
|by 
⁞ÇİÇEKLERİN TANRIÇASI⁞
TANRIM
"Beni huzurun bir parçası yap.
Nefret olan yerde Aşk ekmeme izin ver.
Suç olan yerde bağışlama ekeyim.
Şüphe olan yerde inanç,
ümitsizlik olan yerde umut,
karanlıkta ışık, üzüntüde neşe.
Göklerin sahibi; avunulmaktan çok avutayım, anlaşılmaktan çok anlayayım,
sevilmekten çok seveyim.
Çünkü vererek alırız,
bağışlayarak bağışlanırız
ve ölerek sonsuz hayata doğarız."
Aziz Francìs
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın
karanlık boşluklarında akıp giderken zaman
Adımla nasıl berabersem öylece beraberiz
seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye
gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat
koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz
ve sonra her zaman her ölümlüye
aynı şartlar altında kısmet olmayan
gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda
Hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın
Attila İlhan
Kadınlar zannedildiği gibi yarım değil, her şeyle bütünleşik halde ve tamdır..
Kadınların eksisi: toprağın 7 kat altında karanlıkta mahsur kalmış gibi negatif ışıksız ve karanlık olmalarıdır..
Kadınların öyle neşeli mutlu göründüklerine aldanmayın, onlar yalnızken depresif, ağır sıkıntı ve karanlıklar içerisindedir..
Yarım olan erkektir. Erkeğin artısı ise, pozitif, aydınlık ve gökten inmiş bir el gibi ışık olmalarıdır..
Kadın yerin altındaki karanlıklardan aydınlıklara çıkmak ister gibi o eli tutmak istemektedir.
Erkek ise onu oradan aydınlıklara çıkartıp, ona nefes olmak, bununla birlikte kendisi de yarımlıktan kurtulmak, onunla tamamlanmak ve tamlığa ermeyi amaçlamaktadır..
Yani zannettiği gibi ilişkiler yarımların birbirini tamamlaması sistemi üzerine kurulu değil.
Bir erkek bir kadınla birlikteyken, bir anda dünyanın en can alıcı, en harikulade, en akıl almaz güzellikte her yerinde ama her yerinde aynı anda kendini oralarda hissedebilir.
Kadının her şeyle bütününleşik ve tamlığı yol açmaktadır buna..
Kadında karanlıklardan yeniden aydınlıklara çıkmakta, yeniden nefes almakta ve yeniden doğmakta, bununla birlikte o da limanına kavuşmuş halde tamlığa ermektedir...
Mevlana bu olayı şöyle betimler:
Susuzlar suyu arar, su ise susuzları arar şu alemde...