Kahveden gelen güzel kokulara dayanamayan Fakir Baykurt annesine “Çay isterim, ille de çay!” diye tutturmuş. Annesi ise bu isteği geri çeviremez.
Fakir Baykurt’un elinden tutup kahveye götüren annesi kahveci Topal Hüseyin’i yanına çağırıp “Hüseyin bir bardak çay getir benim oğlana” der.
Çay geldikten sonra ise o an ki heyecan ile çayın nasıl
Beğendin mi Öğretmenliğimi?
Oğlunun sınıfını görmek isteyen Elif Baykurt o gün sınıfa girer, oğlunun ders verişini izler.
Beş sınıfı birden okutan Fakir Baykurt anasının ders izlemeye geldiği günü şöyle anlatıyor:
- "Sınıfta estim, gürledim!"
Ders bitince dışarıya çıkıyorlar, yazar anasına soruyor:
- "Anacığım, beğendin mi öğretmenliğimi?"
Anası:
- "Eh, işte fena değil!" diyor...
- "Nasıl fena değil, müfettişler geliyor; iyi veriyor, pekiyi veriyor. Sen de fena değil diyorsun, nasıl olur böyle?"
Anası:
- "Yıllarca sordun, durdun. Şimdi söylüyorum, aç kulağını dinle! Ben sana çay döktüğün gün kızsaydım, içindeki aslan küserdi. Dövseydim, o aslan ölürdü! Böyle öğretmen falan olamazdın. İşte, sen de benim yaptığımı yap ve sakin ol. Dayak atıp bu çocukların içlerindeki aslanı sakın öldürme!..."
Fakir Baykurt, Eşekli Kütüphaneci
Beyim diyor, bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız? Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa, yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur!
Kadına bir "sorun" gözüyle bakanlar,erkeğe de şöyle diyorlar; Sen çalışacaksın,ailene bakacaksın,kıskanacaksın,sahipleneceksin ve namusunu korumak için gerekirse öldüreceksin! İşte buna gerçek anlamda bir MANKURT yaratma denir!