Bu ara vaktim çok. Canım sıkıldıkça yazıyorum. Biliyorum, üşeniyorsunuz okumaya. Bazılarınız göz gezdiriyor, bazılarınız harbi okuyor. Alınganlık yapasım geliyor, sonra haklılık payımı düşünüyorum. Olgun biri oluveriyorum. Okuyan incinmesin istiyorum. Aklıma gelmişken aranızda bir okur arkadaşım var. Kendisine arkadaşım dediğimden haberi yok. Kendince mesleğini vurgulayan bir ismi var. Mesaj geldiğinde sürekli o şekilde hitap edesim geliyor. Arada canım sıkılınca ona da yazıyorum. O daha çok ders kitabı okuyor bugünlerde. Şu sınav sistemi onu bi hayli zorluyor. İliştirdiği 3 cümle sonunda huzursuz oluyor. Muhabbet ederek okul bitmez. Hak veriyorum. O yokken arkasından sallıyorum affola. Uğradığında gülümsemesini bekliyorum. Tanıdıkça size de bir iki şey çıtlatırım. Ne saçma yazı olmuş! diyenler var aranızda. Hep aşka dair,kırgınlıklara dayalı cümleler kuramam. Her birey beni anlamaz. Ama gönül yazmak ister, öyle yada böyle.