Rengarenk yaşantıların ardında gizlenmiş siyah beyaz hayaller var.
Muhammed Ali Dağ
Perdeleri çiçekli olan bir evimiz olsun diyorum. Gülme öyle. Bir tek kadının hayalleri mi olur sanıyorsun. Nerde kalmıştık? Doğru… Perdeleri çiçekli olacak… Senin de çiçekli elbisen olmalı bol bol. Sana çok yakışacak biliyorum. Sende gül bahçesinin içindeki en güzel gül gibi olacaksın eminim. Evimiz diyorum. Ağaçlık bir alana baksın. Kuşların gökte uçuşunu rahatça görebilelim. Sen pencereden dışarı bakmak istediğinde bende belinden sarılıp sana eşlik edeyim. Eşya mı? Az eşya iyidir sevgilim. Ferah ferah olsun evimiz. Hem ben eşyaları değil seni görmek isterim. Sonra küçük bir ön bahçesi olsun. Şöyle ormana nazır… Hani şu salıncak gibi sallanan koltuk gibi şeyler var ya. Amaan neydi onun adı… Neyse sen anladın di mi? İşte bir de ondan olsun. Oturalım birlikte. Sen omzuma yaslan. Bir elimde de çay. Çay mı ne alaka? Çaysız olmaz be güzelim. Saatlerce oturalım öyle. Uyuruz belki de. Sen olduktan sonra her yer pamuktandır bana… Hatta dibimizde de göl olsun bir tane. Şöyle içinde rengarenk balıkları olan. O kadar parayı nerden mi bulcaz? Hayaller de paralı değil ya sevgilim.
Kendimi Keşfediyorum Mardin'in Sokaklarında
İçimde bir dünya var, tıpkı Mardin'in gün batımında gökyüzüne yansıyan renk paleti gibi. Bazen rengarenk anılar parıldar, bazen de hüzün bulutları kaplar içimi. Sindirilmemiş güzellikler, yaşanmamış hayaller ve keşfedilmeyi bekleyen bir dünya gibi...
Cehaletin karanlığı da yok değil. Bilmediklerim ve anlamadıklarım gölge gibi uzanır bazen. Ama bu karanlık, öğrenme arzumun ışığıyla aydınlanır. Aşkın ateşi de yanar içimde, tıpkı Mardin evlerinin pencerelerinden sızan ılık ışık gibi. Bu aşk, insanlara, hayata ve tüm güzelliğe dair bir tutku. Bazen nafile ve ulaşılmaz görünse de, bu aşk beni ayakta tutan ve yaşama sevinci veren güçtür.
Mardin'in gün batımı gibi, içimdeki dünya da her an değişir ve dönüşür. Renkler solar, yenileri açar. Karanlık ve aydınlık, umut ve hüzün iç içe dans eder. Bu karmaşıklık ve değişkenliktir beni ben yapan. Bu yüzden kendimi keşfetme yolculuğuna çıkmaktan asla vazgeçmem.
Tıpkı Mardin'in sokaklarında kaybolup her köşede yeni bir güzellik keşfetmek gibi, ben de kendi içimde keşfedecek çok şey olduğuna inanıyorum. Bu keşif yolculuğu zor ve yorucu olabilir, ama her adımda öğreniyor ve büyüyorum. Biliyorum ki, bu yolculuğun sonunda kendimi daha iyi tanıyacak ve gerçek benliğime ulaşacağım.
Maviye çalar gözlerin...
Maviye Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine Rüzgarda asi,
Körsem, Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel, Ay karanlık... - Ahmed Arif
Ben yorgancının kızı Zeynep.Babam rengarenk saten yorganlar dikerdi ben rengarenk hayaller kurardım.Kekik kokularının yayıldığı papatyaların gelincik gibi
Aldım tuvali karşıma elime fırçayı, rengarenk boyalardan rengarenk hayaller çiziyorum...