Uzaya sonsuzluğa bak, genişliyor yıldızlara evrenlere bak bu dünya bir nokta ve içinde de sen bir partikülsün ne mühim ne de büyüksün bunu anla
Sultanlara krallara bak hepsi toprak şimdi bir de dönüp sana bak gururlanma.
!SONSUZLUK!
sınırlı, kısıtlı ve sonlu kavramlarla sonsuzluğunu anlama ve algılamaya çalışmak;, sonsuzluğun karşısında ne kadar aciz bir cesaretimizin oldğunu göstermektedir. ancak yine de bu tavır ve tutumda vaz geçmemek hem muhteşem hem de gayet açık bir şekilde küçültücü olduğunu kabul ettiğimiz bir durumdur. aksini telaffuz etmek dahi yine bizi sonsuzluk kümesinin dışına çıkmadan söylenmiş olacaktır. kısacası sonluluğumuzla sonsuzluğa kafa tutmak ve buna çaba göstermek sonsuzluğun varlığını perçinleyecektir. lakin günün sonunda sonsuzlukta tam ve eksiksiz bir biçimde anlamlandırılamadığından yine ona bir adım bile yaklaşamadığımızı apaçık şekilde ortaya koyacaktır. çünkü yaptığımız, yacağımız ve yapmış olduğumuz her eylem sonsuzluk karşısında o kadar küçük bir noktayı kapsayacaktır. belki sıfırın değerine bile ulaşım gösterememişizdir. işte bu yüzden küçükcük hiçliklerimizle sonsuzluk denklemine sadece bir nokta oluyoruz. peki sonsuzluğun neliği, nasıllığı ve ne kadarlılığının önemine atıf yapan biz sonlular kümesi olan canlılar daha ne zamana kadar sonsuzlukla savaşacağız?
Kitap özeti
Sonsuzluğa nokta kitabında
Hikayedeki kahramanın dünyasında hissediyoruz
Kahramanın ruhsal dünyasının çok iyi yansıtıldığı düşünüyorum. Bir nevi psikolojik yönü işlenmiş
babasının psikolojik baskısıyla büyümüş ama çocukluk yıllarından hiç çıkamamış o dönemlere saplandığını görüyoruz. Kahramanımız babasına nefret duyup günlük yaşamdaki en basit işlerde bile babasını görüp sosyal İzolasyon yaşadığını farkediyoruz. Bir nevi psikolojik ve sosyolojik bir roman
Tavsiye ediyorum.
Beni yaşata yaşata öldürüyorlar.
[Hasan Ali Toptaş, Sonsuzluğa Nokta]
Jehan Barbur
İnsanlar isterlerse her şeyi, ama hemen her şeyi bir tür silaha dönüştürebilirlerdi... En çok da sevgiyi...
Sonsuzluğa Nokta, Hasan Ali Toptaş
