“Kimi insanın gıdası, başkalarının yaşaması, mutlu olması, yükselmesidir.” dedi Mustafa Necati Sepetçioğlu .“Kimi insanın gıdası da, yaşayan, mutlu olan, yükselen kimsenin ölümündedir, sürünmesinde, yahut yok olmasındadır.”
"Madem ki insanı anlatmak için yazacağız;bu da, çirkinde çirkinde bile var olabilen güzelliği aramak uğruna nice bir ömrü harcamak demek olacaktır. San'at adamının zor olan görevide burada başlar. Hayat ile ömür arasındaki bağların oluşturduğu hem birbirinden ayrı hem içi elenmiş bir hürriyet bizim aradığımız mutluluğu meydana getirebilir mi?"..." Kapı"-Mustafa Necati Sepetçioğlu
"Kadını daha önceleri de, yüzlerce yıldır tanıyan, yüzlerce yıldır birlikte dertleşmiş birlikte gülmüş olmanın canciğerliğinde bir insanın hoş sesiyle: ..." "Cevahir ile Sadık Çavuş'un Buğday Kamyonu"-Mustafa Necati Sepetçioğlu
Cevahir çingeneydi, Sadık Çavuş alevi;babam sünniydi. Ben yeni yetmelik devrinde, on onbir yaşlarında. Bahar bitmiş yaza dönüyordu,ekinler anıza kesmişti kuraklıktan. Yıl 1944 idi.
Bizim oralara bahar erken gelir;alı al moru mordur. Kaypak değildir, sinsiliği hiç yoktur. "Cevahir ile Sadık Çavuş'un Buğday Kamyonu" - Mustafa Necati Sepetçioğlu