ANNE YOKLUĞU;
Gözyaşını yüreğine akıtan en derin yaradır.
Yüzünü gördüğün, hafızandan silinmeyen son an; tesellisi olmayan bir kimsesizlik başlar.
O andan sonra,
Ne bir şefkat kalır geriye, ne mis koku...
🥀🥀🥀
ŞEMSİYE
edebiyathaber.net/oyku-semsiye-be...
Büyük pencerenin önünde iri gölgesi görünür görünmez saate bakıyorum, çıkmama hâlâ vakit var. Şimdi iki saat kükreyen sesini dinle dinleyebilirsen. Her zamanki gibi tekmeleyerek açıyor kapıyı, kocaman bir selam verip oturuyor keyiflice. Ofistekiyse küçük bir Faust. Gretchen kadar melun
Unutma! Mucizeler en basit şeylerin içine gizlenmiştir
Şöyle birşey yaptım, (nargile sisteminin aynısı işte)
Çektiğim temiz havayı suyun içinden geçiriyorum, bir süre sonra kendimde şöyle değişiklikler hissediyorum: (bu değişikliklerin sebebini en sonda) açıklayacağım..
Öncelikle kendimi tazelenmiş ve hayata gözlerini yeni açan çocuklar gibi hissediyorum.
Sulanmayan her çiçek soluyor, silinmeyen her yeri toz kaplıyor ve zaman geçtikçe bir şeylerin sihrini de alıp götürüyor. Bir duyguyu anne gibi emzirip büyütmek istediğin zamanların da oluyor, bir duyguyu alıp cami avlusuna bırakıp arkanı dönüp kimsesiz bıraktığın da.