Sabahları aynaya gülümseyerek baktığımızda içimizdeki sevginin yüzümüze yansıdığını görürüz. Yeter ki yüreğimizdeki sevginin farkında olalım. Bizler bazen içimizdeki bu kaynağı hiç kullanmadan kurutuverir, bazen de uzun yıllar sonra fark ederiz. Nermi Uygur'un dediği gibi "Tam sevginin ne olduğunu, ne olmadığını öğrenir gibi oluyorsun, bir de ne göresin, sevecek zamanın kalmamış artık!"
Yaşam boyunca sevmeye vakit ayıramamış olmak ne büyük bir hatadır!..
Çocuğunuzun size dokunmasına, öpmesine izin verin. Gülümseyişi dudaklarında donup kalmasın.Çocuğunuzun uzattığı eli tutun. Ne işlerinizin yoğunluğu, ne de bir başka mazeretle çocuğunuzla aranıza mesafe koymayın ki, yüreğinde var olan sevgi filizleri yeşermek için hayat bulabilsin.
Ona kendisini ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin.
Uslu olduğunda, derslerinde başarılı olduğunda değil; sadece çocuğunuz olduğu için, kendisi olduğu için sevin. Asla unutmayın, sevgi ödül değildir!🌿