“Nice kötülüklerin dışında kaldığımı görmek ne tatlı.”
- Nermi Uygur
Nermi Uygur, '' canına kıyma yoluna gitmek, kendini kapalı bir dizgenin tutsağı kılmaktır,'' diyordu bir gün; konuşuyorduk...
Sayfa 81Kitabı okuyor
Uyuyordum da uyandım mı? Aklım nerdeydi eskiden?
- Sana yeni bilinç gerek.
- Peki nasıl?
İnsanın kendine yepyeni bir dünya armağan etmesidir, değişim.
Bir ağaçtır bu âlem.
Meyvesi olmuş Âdem.
Maksud olan meyvedir.
Sanma ki ağaç ola.
İnsan, insan olduğu için birkez unutmaya başladı mı sonu gelmez yıkımların.
İnsanın dışında, insan olmadan da varolan, insan varlığından bağımsız birşey, sözgelimi, ne türden olursa olsun, zaman-uzay içinde yeralan bir cisim değil bunalım. İnsana ilişkin, insanla ilişkili, insana özgü bir gerçeklik bunalım. İnsanın olmadığı yerde, bunalımdan söz etmek anlamsız. İnsan yoksa, bunalım da yok. İnsanın yaşadığı birşey, kendine özgü büyük bir yaşantı bunalım.
Güven elde edeceğim diye ben’ini yalnızlaştıran, ne denli yalnızlaşırsa o denli çelimsizdir.
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Dile kültür açısından bakacak olursak ortaya çıkan genel görünüş şudur: Dil, kültürü hem kurar hem geliştirir: genellikle toplumsallaşmayı da toplumsallaşmayla birlikte tarihsel sürekliliği de sağlamakla insan varlığını eksiksizce olanaklı kılar dil. Ortak bir dil konuşanlara özgü bir topluluğun üyesi olan insan, belli bir kültürün de üyesi durumundadır."
(S: 19) Başlarken 
Kültür Kuramı
Kültür alanlarının dil, eğitim, ahlak, tarih felsefesi... gibi en önemlilerine ilişkin bu yazılardan: "Dil, Kültür ve Eğitim", "Türk Dilinin Felfesi", "Marcel'de Ben-Sen Bağı" ve "Ahlakın Bilimce Temellendirilmesi Sorunu", yıllar önce yurtdışına yayımlanmıştı. Hala koruduğu önemi, geliştirdiği yanıt denemeleri kadar, sorduğu soruların da özgünlüğünde yatan bu kitabı,
Nermi Uygur 'un kaleminden
"Dil gelişiminin gerekli kıldığı dokunuşlar": çok ufak bir-iki sözcük ve yazım "yenileme"si dışında, "el değmeden" sunuyor, okura.. Keyıfle okuyun Kültür Kuramı
Vücudunu yeniden bulmayan, kendine yeni bir dünya kuramaz. Bu yeniden-bulma, olsa olsa gerekli koşul; yeterli koşul için başka şeylere gerek var.