"Bırakın ince kavak seslerini şehrin içinde
paralar yaşlı kızların koynunda yatarken
bırakın köprülerin üstüne yağmur
ve basma perdelerden lânet bize."
İsmet Özel
Babamsa tayinini yaptıramadığından orda kalıyor. Uzun yıllar… Yalnız, tabiatın içinde bir hayat kuruyor kendine. Yenice’deki evden her gün bisikletiyle tarlaya gidiyor. Artık hiçbir şey yetiştirmiyor, ayrık otlarıyla kaplı bu yabanıl halini de çok seviyor. Geçmişte yaşadığı çeşitli deneyimler (elma ağaçları, buğday, domates v.s.) geride kalıyor.
Tahrik
Bırakın ince kavak seslerini şehrin içinde
paralar yaşlı kızların koynunda yatarken
bırakın köprülerin üstüne yağmur
ve basma perdelerden lânet bize.
Şaşılacak bir dünyada yaşamaktı; öğrendik
şimdi külçeler yüklüyüz şaşılacak bir biçimde
külçeler yüklüyüz ve çıkmak istiyoruz yokuşu
Sokaklar gittikçe katı bizim adımlarımıza
peşimizde bütün
SİYAH BİR TÜY BULDUM YOLDA
Güzel bir gün diye geçirdim içimden. Gökyüzü mavi, hava sıcak, kuşlar var hala, ağaçlar var! Siyah bir tüy buldum yolda, iyiye işaret!
O incecik akan dereye bile tenezzül etmiş insan, çimento renginde bulamaç akıyor köyün içlerine doğru, koku bir taraftan.
Çeşme artık kör, soluksuz, bilek kalınlığında su akardı buz gibi, yalağına hayvanları
kuş uçmaz kervan geçmez karanlık tuttu yolları
gözün gönlün kararmış sen nasıl gecesin hey gidi
buğdaysız çavdarsız kara ekmeğe benzersin
yıldızların hani yıldızların çiçeklerin nerdeler
kalbin neden durmuş rüzgarı kesilmiş değirmen gibi
suya indi çakallar suya indi söğüt dalları
barakmuslu mezarlığı kımıldanır için için
barakmuslu
Evimin ortasında kavak ağacı,
İradesiz, öfkeli ve yaşlı.
Dağınık ve kirli bilinçaltım.
Sulanmamış bahçelerin sorumlusu benim.