Ahmed Arif, Cemal Süreya'ya öylesine inanır, onu öylesine sever ki, hiç görmediği halde, Cemal Süreya'nın kız kardeşiyle evlenmek ister
"Kardeşime söyledim. Kız şaşırdı, ikisi de birbirini tanımıyor. Evlen kız dedim. Türkiye'nin en iyi şairi, dedim. Zafer çarşısındaki kahvede sözleştik. Tanışacaklar. Aldım gittim kardeşimi. Bekle bekle Ahmed Arif yok. Kız bozuldu, onuruna dokundu. Ertesi gün öğrendim ki, gömleği olmadığı için gelememiş."
Kazanmış biriydim bugüne bugün.
Ama işte bir dost kaybettiğinde, kazandığın zafer zafer sayılmıyordu; hayatın kendisi seni bir şekilde, mağlup etmeyi beceriyordu.
Dünyamızda korku, öfke, zafer ve bayağılaşma dışında bir duygu kalmayacak.
Zafer heyecanı, çaresiz düşmanın üstünde tepinme hissi her zaman var olacak.
Daima güç zehirlenmesi olacak
Gelecegin tasvirini istiyorsanız bir insanın yüzünü ilelebet çiğneyen bir postalı düşünün.
Bunu engellemenin tek yolu var.
Bunun olmasına izin vermeyin. Bu size bağlı.
George Orwell'in bilinen tek röportajından alıntıdır.