Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
304 syf.
·
Puan vermedi
Fransız toplumunun her kademesinden insanin hayatını ve şatafatlı hayatların ardındaki sefaleti gözler önüne seren realist kitap Goriot Baba, bir babanın zenginlikten fakirliğe doğru giden hayatını ve onun yanlız ölümünü anlatır. Betimleme ve analizleriyle toplum eleştirisi olan bu kitabı herkese tavsiye ederim. Zira okuyucu, bu kitapta Fransız toplumu anlatılmasına rağmen kendi toplumundan da izlere rastlayacaktır.
Hiç sevilmeyen biri sevebilir mi
Vadideki Zambak incelemesi
günümüzde kitap okumanın bile artık çok zorlaştığını düşünüyorum bunun yanında dünya klasikleri okumak çok daha zor .Muhtemelen sadece bana değil birçoğumuza böyle geliyor odaklanmak artık çok zor dikkatimiz çok çabuk dağılıyor ve kendi kültürümüze ait olmayan bir kitabı okumak ve Klasikler şu an günümüzde yazılan
Bitmeyen Betimlemeler
Balzac ve betimlemeleri… Kitabın yaklaşık elli sayfası betimlemelerden oluşuyor. Tasvir sevenler çok beğenecektir. Lakin tasviri hayal dünyalarına müdahale olarak gören benim gibi okurlar için biraz işkence… Ancak eser kesinlikle okunmalı…
Aşk, evrenin en eski hikayesi
Vadideki Zambak, Honoré de Balzac'ın kaleminden çıkan,aşkın farklı yönlerini ele alan bir eserdir. Kitabın baş karakteri olan Felix de Vandenesse, toplumsal basamakları tırmanma arzusuyla yanıp tutuşan genç bir adamdır. Onun bu tutkulu yükselişi, vadideki zambak gibi nadir ve saf bir güzelliği temsil eden Henriette ile karşılaşmasıyla yeni bir anlam kazanır. Henriette, Felix'in hırslı dünyasında bir sığınak, bir umut ışığıdır. Ancak bu ışık, toplumun acımasız gerçekleri tarafından karartılmaya mahkûmdur.
Balzac, Henriette'in karakterini, vadideki zambak metaforuyla ölümsüzleştirmiş. Zambak, saflığın ve masumiyetin simgesi olarak, kirli ve karanlık vadide bir umut ışığı olarak yükselir. Ancak bu güzellik, çevresindeki dünyanın zorluklarına dayanamayacak kadar hassas ve kırılgandır. Felix ve Henriette arasındaki ilişki, bu çiçeğin trajik kaderini yansıtıyor; güzellik ve saflık, dünyevi arzuların ve toplumsal baskıların kurbanı olur.
Kitap, okuyucuya, aşkın sadece bir duygu olmadığını, aynı zamanda bir seçim, bir fedakarlık ve hatta bir savaş olduğunu gösteriyor. Aşkın bu derin ve karmaşık yapısı, her bölümünde belli ediyor ve okuyucuya hissettiriyor.
Spoiler Tadında
Bitirmemin en uzun sürdüğü kitaplardan biri oldu. Okuduğum ilk Balzac romanıydı. Başlarında kitabı her bıraktığımda "bu okuduğum son Balzac olacak" tarzında isyanlarda bulunuyordum sonralarında kitap açıldı. Kitapta bir gencin dürtüsel bir sevdayla başlayan öyküsü yer alıyor. Kısım kısım dürtüselliğin - id hakimiyetinin - varlığını hissettim. Felix görünmez ve yoksayılan bşr çocukluk geçirirken mecburiyet üzerine bir davete katılır ve orada bir kadına kendini kaptırır. Bir meziyeti olmadığına kendimce inandığım bu adam uğraşlar silsilesine atılır. Gönderildiği konutta kendini kaptırdığı kadını görür ve olaylar başlar. Gelip gitmeler, konuşmalar, dertleşmeker, cilveler havalarda uçuşur. 300 sayfada 7 yıl geçirir yazar. Felix buradaki kadınla (Henriette) kalamaz çünkü erkektir ya. Ki bunu bir açıklama olarak kabul etmek hakaret olacak ama. İlerleyen zamanlar ruhunu Henriette ile doyuran Felix bedenini Dudley ile doyurmaya başlar. Böylesi bir aşktan sonra olanları görünce aşka olan inancını kaybeden ben bir de kitabın sonunda Nathalie şokuyla karşılaştım. Hikayenin sonunda seven kadın Henriette ölür, umursamaz ve salak görünen Dudley çıkarları üzerine hareket edip hayatına devam eder, olanları sonradan öğrenen Nathalie Felix ile arayı açar. Asla bu kadar kısa anlatılamayacak bir hikayeydi. Ancak benim geri döndüğümde anımsamama yetecek bir kısaltmaydı bu. Kesinlikle boş kafayla okunması gereken bir kitaptı. Ayrıntılarını kaçırdığımı düşünmek bir tarafta dursun bazı ayrıntıları belki de hiç fark etmeyeceğimi düşündüğüm bir aşk öyküsü.
"Sinerji, bütünün parçaların toplamından büyük olması demektir." Başta bu söylemi ters anladım. Kendimce mantığını dahi oturttum. 1+1+1>3 dedim, çünkü denklemin sol tarafında daha çok veri, daha çok emek vardı. Ama sonra, tanımı doğru anlayınca bakış açım değişti. Bu sefer 3>1+1+1 oldu. Parçalardan oluşmuş bir bütün, bloklardan,
Balzac, Dickens ve Dostoyevski, üç büyük usta. Hayatlarını, eserlerini ve karakterlerini Zweig'ın kaleminden okuyoruz. Kendilerine özgün olan doğayı bize sunmuş. Diğer yazarlardan, asıl farklarını göstermeye çalışılmış.
Özellikle Dostoyevski için uzun bir bölüm ayırılmış. Parça parça incelenmiş mümkün olduğunca tüm detaylara girilmiş. Acılarından hakikatine.
Karakterlerinin altından yatan, derin duyguları Zweig bizi en iyi şekilde aktarmaya çalışmış. Çoğu karakterleriyle özdeşleşmiş. İkinci sefer okumama rağmen çok etkilendim. Dostoyevski'nin şuan da daha çok kitabına hakim olduğumdan dolayı etkisini fazla gördüm.
Kısaca:
Etkileyici ve güzeldi. Tavsiye edilir.)
Balzac, dönemin Fransası’nın toplumsal yapısını, hayat tarzını ve kadın-erkek ilişkilerini Julie’nin hayatından hareketle, ilk aşk, mutsuz bir evlilik, annelik, yasak aşklar, sevgisiz büyüyen çocuklar, aşk, nefret ve intikamla örülü bir kadının hikâyesi ışığında anlatır.
Ayrıca
Cemil Meriç’in edebiyat ve edebiyat dışı alanlardaki çevirileri, onun, “kültürle derinlemesine alışveriş kaygı”sının, “düşünce mesaisi”nin izlerini taşımaktadır.
“Zweig, biri Fransız, biri İngiliz, biri Rus olan bu büyük şahsiyetlerin yanında aynı derecede büyük ve yüce bir Alman yazarı için de romancı kavramını kullanabilmeyi ve buraya ekleyebilmeyi çok isterdim. Ama ne bugün de ne de geçmişte benzer derecede yüksek birini bulamıyorum.”der.
Herkese merhaba,
Balzac, Dickens, Dostoyevski...
Bu üç romancının her birinin kendine ait bir alanı vardır.
Balzac toplum dünyasını, Dickens aile dünyasını, Dostoyevski bireyin ve insanlığın dünyasını anlatır kitaplarında.
Zweig kitabın üçte birini Balzac ve Dickens’e ayırırken kitabın üçte ikisini Dostoyevski’ye ayırmış ve Başlangıç, Yüzü, Hayatının trajedisi, Kaderinin anlamı, Dostoyevski’nin insanları, Gerçekçilik ve fantastik, Mimari ve Tutku, Sınırları aşan, Tanrı eziyeti, Vita Triumphatrix/hayatın zaferi adı altında bölümler halinde tutku dolu bu adamı anlatmış, iyi ki uzun uzun anlatmış.
Dostoyevski benim favorim olduğundan keyifle aynı zamanda da hüzünle okudum acıyla dolu hayatını.
Hakikati, sınırlı varoluşunun dolaysız gerçekliğini arayan insan olarak ve sanatçı olarakta evrenin dolaysız cevherini arayan Dostoyevski, “Tanrı bana bütün hayatım boyunca eziyet etti der” acılarla dolu bir hayata başka ne denirdi ki?
Kitapta bir çok yazarın ve kitapların adı geçmekte olup, Zweig‘ in de mükemmel kaleminden yazarların karanlık yanlarını da ortaya çıkardığı üç mükemmel romancıyı okumak tek kelime ile şahaneydi. Sayfalarda işaretlemediğim yer kalmadı gibi, ama maalesef buraya sığdıramadım. Gerçekten çok değerli bir eser dökmüş ortaya, hepimize...
Kesinlikle öneririm, kitap ve sevgiyle kalın.
Vadideki Zambak
(spoiler uyarısı)
Uzunca bir süredir uzun süreli kitap okuyamayan birisi idim. Okulun kütüphanesinde kitapları gözlerimle süzerken gözüme takıldı bu kitap. Ne de çok ünlüydü, merak saldı bir anda içime. Sandalyeden kalkıp kitabı raftan çıkardım. Dediğim gibi, çok sayfalı kitapları okuyamıyordum bu aralar. Ama bir umut dedim, belki başlarsam
