Kitabın kapağını ilk gördüğümde mutlu son ile biten hayallerin olacağını düşündüğüm ve kitabı ağlayarak bitirdiğim bir hikaye oldu..
İsmi dahi konulmayan anne ve babası tarafından dedesine terkedilen, üvey nenesi, insanlıktan yoksun kalan eniştesi ve teyzesi ile yaşayan bir çocuğun hikayesidir......
İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez. Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır...
