"Ertesi gün hiç kimse ölmedi." diyerek başlıyor Saramago kitabına. Saramago okuyanlar bilir; kitaplarında genelde nokta kullanmaz ve hep düz yazı biçiminde devam eder. Eh bu da biraz kafa karışıklığı demek ) Bu kitapta da öyle bir üslubu var yazarın. Ülkenin birinde bir yılbaşı gecesi hiç kimse ölmemeye başlar. 'Ölüm' adete o ülkedeki görevinden istifa eder. Ülke bir iç sorunla karşı karşıya kalır.Hastaneler ve huzur evleri 'ölemeyen' insanlarla doludur ve buna bir çare yoktur. Günler geçtikçe iç sorunlar büyür ölemeyen insanlar da artar. Fakat bir gün "ölüm" o gece görevine başlayacağını bildiren bir mektup yazar ülkedekilere. Herkes merakla o gece ne olacağını bekler. Olaylar burdan itibaren garip bir hal alır ve meraktan bir bakmışsınız kitap bitiverir :)
.
Noktalama olmadığı için ikili diyaloglar kafa karıştırıcı olabiliyor bazı yerlerde. Ama Saramago okuyanlar alışıktır bu üsluba :) Ölüm ve Ölümsüzlük üzerine güzel bir kitaptı. Kitabın sonu en iyisiydi bence.. Okuyunuz, kitapla kalın.