Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Lermantov
Lermantov’ un başeseri ve oldukça etkileyici bir dille karekterlerin aktarımı var.
Lermantov Rus edebiyatında Pushkin’ in takipçisi olarak bilinir ve onun kadar populer olamamıştır. Bunda 27 yaşına kadar yaşaması ve Pushkin gibi bir duelloda ölmesi etkili olmuştur. Gerçekten böyle bir yetenek için çok acıdır.
Zamanımızın Bir Kahramını’ nın okunuşu Pushkin romanlarına göre benim açımdan daha akıcı ve etkileyici olmuştur. Anlatım ve kullanılan dil modern çağa daha yakındır.
İlginç bir bilgi olarak romandaki bencil, ukala Pechorin karakterinde Lermantov’un kendisini tasvir ettiği söylenir.
Yazarın tek romanı “Zamanımızın Bir Kahramanı”. Kitap, yazar henüz 26 yaşındayken yayınlanmış olmasına rağmen pek çok şiir ve öykü sonrasında olgunluk döneminin ürünü olarak tanıtılıyor. Eserde pek çok yerde umutsuzluk, hayata karşı derin bi kırılmışlık ve vazgeçmişliği görmek mümkün. Bu kırılmışlık ve vazgeçmişlik de beraberinde hayatı çok umursamayan, çapkın ve düşüncesiz bir karakteri ortaya çıkarıyor. Nihilizm izlerine pek çok yerde ve sıklıkla rastlanıyor. Kitap bir kişinin öyküsüyle başlıyor, ana karakter Peçorinin hikâyesi ise bulunan bi günlük aracılığıyla aktarılıyor okuyucuya. Ben bu geçişleri fazla belirgin buldum bu biraz kopukluk yaratıyor. Bunun gibi bazı eksiklikleri hissetsemde genel anlamda sevdiğim bir kitap oldu.
Hayatta tesadüf diye bir şey yok aslında, yarattığı karakter Peçorin düelloda kazanan taraf olsa da bir yıl sonra gerçekleşen düelloda Lermontov kaybediyor, hemde henüz 27 yaşındayken… Bir yıl önce yazdığı eserde karakterlerin dilinden hayata karşı sezdirdiği ve bugün arkasında bıraktığı umutsuzluğuyla birlikte…
Çok erken bir yaşta hayata veda eden yazardan, dünya edebiyatına ve biz okuyuculara bir başyapıt niteliğinde olan bu eserde; Peçorin adlı genç ve yakışıklı bir subayın Kafkasya serüvenlerini okuyoruz. Kitabın çoğu yerinde durup birçok cümlenin altını çizerek okumuşluğum vardır. Peçorin karakterinin içinde bulunduğu varoluşsal sıkıntıların ve duygusal açmazların, kötülük yapma dürtüsüyle beraber oldukça derin gözlemlerin ve yorumların olduğu çok değerli bir eser. Herkese tavsiye ediyorum.
İlginç bir kitap
Aslında kısa fakat sürükleyici bir kitap. Bu kitapta dikkat etmeniz gereken şey konulari ve bağıntılı olaylari kacirmamalisiniz. Aksi takdirde o sayfadan itibaren baglanti kopar ve bir anlam da yukleyemezsiniz. Rus edebiyatı severler bu kitabı sevecektir. Çıtır çerez lakin önemli bir edebi eser bana kalırsa.
İlk Rus psikoloji romanı.
Kitap, anti kahraman Peçorin'in maceralarını dönemin gerçekleri üzerinden, toplumsal bir eleştiriyle sunuyor. Peçorin, hayatına giren herkesi hayal kırıklığına uğratan, kadınları kendi ruhsal zevkleri icin kullanan buna istinaden kendini sık sık tehlikeye atan (özellikle eski arkadaşı Gruşmitski'yle yaptığı düello sahnesi oldukça ilginç), bencil, umursamaz ve alaycı genç bir askerdir. Lermontov, Peçorin'in 1830'larda geçen; duygularıyla yüzleşmekte güçlük çeken, çalkantılı kurgusal yaşamını, Kafkasya'nın muhteşem manzaralı betimlemeriyle okuyucuya aktarıyor. Keyifle okunacak bir klasik.
Matematikçi ve eski bir satranç oyuncusu olan #vladimirmakanin in 1999 yılında #edebiyat alanında Rusya Federasyonu Devlet Ödülü aldığı aldığı romanı #underground ya da #zamanımızınkahramanı .
Underground ya da Zamanımızın Kahramanı yazarın en çok okunan romanı . Bildiğiniz sürükleyici, akıcı bir konusu olan bir #roman beklemeyin . Bu nedenle
Rus Edebiyatının İlk Psikolojik Romanı
Kitap önce başka bir anlatıcının Maksim Maksimiç ile karşılaşmalarını ve muhabbetlerini anlatmasıyla başlar. Sonra bu anlatıcı eserdeki baş kahraman Peçorin'in günlüklerini Maksim Maksimiç'ten alır ve kitabın kalan kısmını Peçorin'in ağzından dinleriz. Peçorin bir subaydır, zengin ve varlıklı bir ailenin çocuğudur.
Peçorin'in karakteri için iyi diyemeyiz. Evet kötü ama ona çok kızamıyorsunuz. Çünkü kötülüğünün temel bir sebebi var. Bu Peçorin kitapta üç tane kadınla ilişkiye geçiyor. (Bela, Vera ve Prenses Meri.) Onlardan alacağını alıyor, sevgilerini sömürüyor ve onları bırakıyor. Biraz narsistik huyları yok diyemeyiz.
"Sevgim hiç kimseye mutluluk getirmedi. Çünkü sevdiğim insanlar için hiçbir özveride bulunmadım. Kendim için, kendi zevkim için sevdim onları. Onların duygularını, sevinçlerini, acılarını arsızca sömürerek kalbimin tuhaf bir gereksinimini giderdim. Ama hiçbir zaman doyuramadım kalbimi."
Normalde böyle bir insana "Yazıklar olsun sana, yapılır mı kıza bu be?!" falan denmesi lazım ama kitabın ikinci bölümünde Peçorin'in kendi saf duygularını, nasıl böyle bir insana dönüştüğünü okuyunca ona çok da kızasınız gelmiyor.
"Toplumda saygın bir yer edinme tutkumu yaşam koşulları yok etti, ama sonra bu duygum başka bir biçimde çıktı ortaya. Yaşam kasırgasından yalnızca birkaç düşünceyle çıktım ben. İki insan var benim içimde: Biri sözcüğün tam anlamıyla yaşıyor, öteki ise düşünüyor ve onu yargılıyor."