Harry Hole serisinin 10. kitabı
İskandinav polisiyesinin en iyi yazarı Nesbo çok katmanlı ve girift bir hikâye kurgulamayı başardığı gibi, ustaca gerilim yazmanın da hakkını vermiş bu kitapta 
Hayalet kitabı en heyecanlı yerde bitmişti hem bir önceki kitaptaki soru işaretleri gidermiş hem yeni bir katille devam etmiş.
Kitabın konusu kısaca şöyle; Polis memurları, daha önce görevlendirildikleri ama çözemedikleri vakaların olay mahallinde öldürülüyorlar.
Romanın üçte birinde kadar Harry Hole'den uzak bir akış varken asıl macera ve heyecan bundan sonra başlıyor.
Selamlar, ben Leyla.
Öncelikle VAY CANINA!! Bu kitap beynimin tüm kıvrımlarını zorladı. (Abartmak deyince de ben) 
Sessiz Hasta ’dan beri kurgusundan bu kadar keyif aldığım bir kitap olmadı. Okumadan önce kitapla ilgili hiçbir fikrimin olmaması da bu durumu beslemiş olabilir. Fikrim olsaydı da bir şeylerin değişeceğini zannetmiyorum ama belirtmek istedim kdkd. Kitap dört bölümden oluşuyor ve her bölümün sonunda “nasıl ya???” oluyorsunuz. Kime güveneceğinizi ASLA AMA ASLA BİLEMİYORSUNUZ ve gizem son sayfaya kadar çözülmüyor. Ancak çözüldüğünde karaktere karşı derin bir hüzün hissediyorsunuz. Daha fazla konuşup Allah korusun spoiler falan vermeyeceğim, ancak arka kapak yazısının dışına çıkmadan konusundan biraz bahsedeyim:
Tam intihar etmek üzereyken, Ted’in kapısı çalar. Görmezden gelip işine devam etmek üzereyken, masasının üstünde yazdığını hatırlamadığı bir not kağıdı görür. “Kapıyı aç. Tek çıkışın bu.” yazar kağıdın üstünde. Ne yapacağını bilemez ancak merak üstün gelir ve kapıyı açar. Kapıdaki adam, organizasyondan geldiğini ve madem ölmek istiyor, ölmeden önce son bir anlaşma yapabileceklerini söyler. Anlaşma kolaydır: adaletin yerini bulmasına yardımcı ol ve kendisi gibi intihar etmek üzere olan bir adamı öldür ve zincire katıl. Ted, teklifi kabul eder ancak gittikçe dibe çökmeye devam eder. Ta ki kendisinden geriye bir şey kalmayana kadar.
