Bu kaçıncı gidişi, kaçıncı yolculuğu yüreğimden?
Sayfa 250Kitabı okudu
Acı, kimi zaman en derinine batıp kalmış bir dikendir, kimi zamanda boğazını sıkan, soluğunu kesen bir keder…
Sayfa 138Kitabı okudu
Yalnız değilsin.Dünya böyle bir dünya işte. Sonunda herkes yalnız.
Uçuktur gülüşü, yüreğinin rengini ortaya koyar.
Vatan
Ezizim vatan yahşi
Geymeye keten yahşi
Gezmeye her yer olar
Ölmeye vatan yahşi
Sayfa 37 - EverestKitabı okudu
İstanbul Öyküleri 2
1. Zırh (Nazlı AKÇURA)
2. Kaygı Ruhu Kemiriyor (Mahir ÖZTAŞ)
3. Çocukluk Kuyusu (Mustafa BECİT)
4. Yangın Yeri (Ahmet ÇAKMAK)
5. Hayatlarımızın Bir Kısmında (Behçet ÇELİK)
6. Çömlekçi Çukuru (Hasan ÖZKILIÇ)
7. Son Cambaz (Adnan ÖZYALÇINER)
8. Vordonisi (Sema KAYGUSUZ)
9. Gri Şapkalı Adam (Mehmet GÜRELİ)
10. Bir Yaz Gecesi (Birgül OĞUZ)
Hafız, ne güzel söylemiş değil mi? Demek seninde ezelden dağlanmış dilin öyle mi? Hafız'a ortak olmuşsun...git otur masanın başına, git! Sende gönlünde ki fırtınayı kağıda dök, git!
Kadın çıktı odadan, Baharistan'ı okumaya devam etti. Bir sayfaya geldiğinde takıldı, bir bölümü bu kez sesli sesli okudu:
"Bütün ömür defterleri dünya hayatının
sahifeleridir. Akıllıların vermiş olduğu bu öğüdü iyi düşün. Bahtiyar o kimsedir ki; bu temiz defter üzerinde ancak hayırlı yazılar ve hayırlı eserler bırakır."
Kitabı bıraktı, çaydan bir yudum aldı, defteri çekti önüne, dolma kaleminin kapağını çıkardı, biraz düşündü, sonra yazmaya başladı.
