Ancak burada kulun Allah'a yükselmesi veya Allah Teâlâ'nın aşağıya inmesi söz konusu değildir.Allah'ın yakınlığının mâhiyeti bilinemez.
Dilinizi Lâ ilâhe illallah zikri ile öylesine meşgul ediniz ki, dil zarûret olmadıkça bu kelime-i tayyibenin dışında bir şey söylemesin.Zikir, hem dil hem de kalp ile hâfi yolla (sessiz olarak) söylenmelidir.
Sâlik (Allah Teâlâ hakkında) düşük seviyeli bilgiden yüksek bilgiye doğru gider.O bilgiden de daha üst bilgiye ulaşır. Sonunda yaratılmışlara ait tüm ilimleri aşarak ve o ilimlerin hepsi zâil olarak ilâhî ilme kavuşur.
Silsile-i aliyye-i Nakşbendiyye bir çok yönden diğer silsilelerden (diğer tarîkatlardan) üstündür.
Seyr u sülûk (mânevî yolculuk) yer değil mâhiyet îtibâriyle ilimdeki hareketten ibârettir.O hâlde "seyr ilallâh" (Allah'a doğru yolculuk) ilmî hareketten (yani bilgideki artıştan) ibârettir.
Bu sâbittir, o hâlde, bu cemâat Allah Teâla'nın yakınlığını mülâhaza etmiş ve kulun Allah'a yakın olduğuna hükmetmişlerdir.