En'am/76
"Gurup edenleri (batıp gidenleri) sevmem."
Aşk, tahtını kalpte buldu. Aşk kalpte mahremiyetini saklı tuttukça aşk oldu. Aşk ne zaman kalpten firar etse dile düştü, aşk meydanlarından kovuldu, kalp tahtından sürgün edilip nefis eline esarete verildi. Aşk, sırdı; sır gibi gözlerden, gönüllerden cümle dillerden uzak tutulmalıydı ki, aşk sırrına erebilsin.
Aşkta acıya talip olmayanlar, aşk yoluna revan olup aşk kelamından dem vuramazlar. İçine acı düşmemiş bir kalp, acıyla durulmamış duygular aşk sırrına tutunamaz. Aşk bir demir dağı sırtına almak gibidir.
Ben bir Peygamberin aşk öğretisini herkese gösterdim: Aşk arınmak, aşk ayna olmak... Allah, aşkı bir sır olarak yaratmıştı. Gayrı kendine ayna yapmış, o aynalarda kendi esma tecellilerini seyrediyordu. Aşk aynalıktı, başkasında görünmeydi.
Aşk O'ndandı. Kalplere aşkı koyan, sevgileri aşka dönüştüren O'ydu. Aşk potansiyeli olmayana, aşka layık olmayana o kimyayı damlatmıyordu. “Aşık oldum” değil, “Aşık etti Rabbim” demekti asıl hakikât.
Aşkı, İbrahim’den öğrenmiştim. Aşk, kalbe nazar edildiğinde sevgiliden başka bir şeyin bulunmamasıydı.