Ben böyle seviyorum işte:
zarafetini, gaddarlığını,
inceliğini, kabalığını;
olduğun şairi,
olmadığın erkeği seviyorum.
bir zamanlar çocuk olduğun
ve bir gün ceset olacağın için
seni seviyorum.
Nasılda zalim bu anılar .
Unutamıyorum dehanın nasıl ödüllendirildiğini. Hasetle ve kötülükle!
Unutamıyorum çalışmalarının lanetlenişini , yakılarak alevler içinde .
Mısraların kafasız kafalarca nasıl aşağılandığını , nasıl da kafir denildiğini sana , unutabilir miyim ?
Sonunda fırlatıp attılar seni dünyanın dışına .
Küçücük bir sığınak kurdun kadınlara , adını manastır koydun .
Ne iğrenç lekeler sürdüler amacına .
...
Sıradan olduklarını hatırlıyorlardı seni her gördüklerinde .
Abelard ve Heloïse nasıl güzel nasıl narin ...
12. Yy dan bu günlere ulaşmış mektuplar kıskanılası
Abelard ve HeloiseRonald Duncan · Helikopter Yayınları · 20182,434 okunma