Babıâli'nin ilk kitapçısının öyküsü
BirGün gazetesi yazarı Refik Durbaş bugünkü köşesinde sahaflığa değinirken, Babiâli'nin ilk kitapçısı olan Araken Tozluyan Efendi'den de örnekler verdi.
Durbaş, Arakel Tozluyan Efendi'nin önemini anlattığı yazısında, Babıâli kitapçılığının modern kitapçılık anlamında ve sahaflıktan ayrılan bütün ilk
Kader
( Adam koltukta yatmaktadır. Elinde ısırılmış elma vardır, elinden kaymış düşmüştür. Etraf dağınık, kağıtlar etrafa saçılmıştır. Kapı çalar, adam dayanamaz kapıyı açmaya gider. )
ADAM – Ben sana kaç sefer diyeceğim Azray?. ( Şaşkın ) Siz kimsiniz?.
KADIN – Özür dilerim, apartman ışığına basacaktım ama sizin zile basmış oldum.
ADAM – Önemli
Annenin psikolojik durumuna bağlı gerginlik anında kanın kimyasal yapısında çeşitli farklılıklar görülür ve bu durum anne karnındaki bebeğin sinir sistemine etki eder.
Araştırmalar, bu etkilerle doğan çocukların daha ürkek ve çekingen olduklarını göstermektedir.
Sayfa 9 - Yediveren
Bir eğitimciye sorarlar:
“Çocuk eğitimine kaç yaşında başlamalı?”
Eğitimci:
“Çocuğunuz kaç yaşında?” diye sorar.
Adam:
“Bir yaşında,” der.
Eğitimcinin cevabı çok çarpıcı olur:
“Bir sene geç kalmışsın dostum!..”
Eğitimcinin sözleri de çocuk eğitimin çocuğun doğumundan itibaren başlaması gerektiğinin önemini ifade etmektedir.
Sayfa 10 - Yediveren
Sevgi
Çocuğu sevmek, ona bolca ve pahalı oyuncak almak değil, onunla ortak faaliyetleri paylaşmak, ona zaman ayırmak, onunla oyun oynamaktır.
Çocuğu sevmek, sözle sevgiyi ifade etmenin ötesinde, eylemle bu duyguyu ona yaşatmaktır.
Anne ve baba, çocuklar şımarır diye sevgilerini çocuklardan esirgiyorlar veya kendi ailelerinden nasıl gördülerse öyle davranıyorlar. Sevgiden hiç bir çocuk şımarmaz. Yeter ki biz sevmesini bilelim. Ayrıca kendi yetişme tarzımızla kıyaslamayalım. Çünkü bizim yetişme dönemimizle onlarınki çok farklı.
Sayfa 27 - Yediveren