Onlar benim eski dostlarım, daha doğrusu gecelerimi korkuyla dolduran düşmanlarımdı.
Sayfa 4Kitabı okuyor
Adem'den Önce
İçinde yaşadığımız dehşete rağmen Halk her zaman gülerdi. Mizah anlayışımız kuvvetliydi.
Sayfa 51 - Karbon KitaplarKitabı okudu
“Yani siz ve ben uyurken veya uyku bastırıp içimiz geçtiğinde, boşluktan düşüyor ve tam yere çarpmak üzereyken sıkıntı içinde uyanıyorsak, (…) ağaçlarda yaşayan atalarımızın kalıtsal mirasına kazınmış şeyleri hatırlatmaktan başka bir şey yapmıyoruz demektir.”
Sayfa 10Kitabı okuyor
Ben benzerlerimden farklıydım, anormal bir yaratıkdım. Onlar beni anlamaktan, ben de _ aramızda yeni yanlış anlaşmalar doğmadan _ anlatmaktan acizdim.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Âdem’den Önce rüyalarında tarihöncesi bir çağda yaşayan alter ego’su Kocadiş’in başından geçenleri gören modern bir Amerikalı çocuğun öyküsüdür. O çağda üç ayrı tür insansı bulunmaktadır: Henüz ağaçtan inmemiş, vahşi maymunlara daha yakın Ağaç İnsanları; Kocadiş’in “Halk” olarak adlandırdığı ve kendisinin de ait olduğu, hem ağaçlarda hem de mağaralarda yaşayan tür; bir de bu insansıların en gelişmişi olan, ateş yakıp ok ve yay kullanan Ateş İnsanları. Eser 20. yüzyıl başlarında evrim meselesini kamuoyunun gündemine taşımasıyla dikkat çeker. London modern anlatıcısının binlerce asırlık bir mesafeden baktığı ilkel insanın düşünce yapısını düş gücüyle zenginleştirerek aktarır. Uzak atalarımıza ve içinde yaşadıkları, dur durak bilmeyen bir çatışma ve hayatta kalma mücadelesinin süregeldiği gaddar dünyaya ilişkin karanlık bir tablo çizer.
Jack London
Mutluluğu sadece gündüzleri bir nebze olsun tadabiliyordum. Gecelerimse korkunun egemenliği altındaydı, hem de ne korku!
İçgüdü, kalıtsal mirasımıza kazınmış bir alışkanlıktan ibarettir.