Sonra toparlanıyor ve kendi kendime şöyle diyorum: ''Kaçıp kurtulana kadar kaç kere başarısızlığa uğradın? Yedi sekiz kere, değil mi ? Eh, hayat da böyle. Bir bankoyu kaybeder, ötekini kazanırsın! Gerçekten sevilirse hayat budur!''
Siz yaşamak için yaşamaya koyulacak yetenekten bile yoksunsunuz. Hayat aynı ideolojiye sahip olmayan insanlar arasında sonu gelmez savaşlardan mı oluşmalıdır sadece?
Evet, aza kanaat ederek yaşayan, bir hiçle mutlu olan, nereden geldiği ve ne olduğuyla ilgilenmeden bir adamı benimseyen bu insanlar arasında basit ve namuslu biri olmak kolay..
Ve şimdi, özgürlüğüme kavuşup kararlarımı kendi kendime alacak yerde, bırakıyorum kendimi başkasına. Kafesi açılan ve uçmayı unutmuş bir kuş gibi tam. Uçmayı yeniden öğrenmek zorunda..