“Üstünde durulmayan her iz silinir.Işık bazen kuytuda dinlenir.Bütün manzara resimlerinde akarsular beyaz çizilir,şarkının en güzel kısmı dile dolanır.Durgun başlayan sabahlarda en parlak geceler gizlidir.Suskun bir akrebin imdadına yelkovan yetişir.Sonbaharda dökülen ilkbaharda yeşerir.Uzun bir yazın ardından düşen ilk kar tanesi hep en kıymetlidir,soğuk bir kışın ardından bir yudum güneş perdeleri açtırır.Sen böyle bil bunu:önce kendinde arayıp bulan,bütün fırtınaları atlatır…”
Münferit Bir Söylenti
Seher Kızılırmak
İyi geceler olsunn.
Tahmini olarak yenilebilir beyaz sabun ne zaman yapılır, çok güzel kokuyor da..
CÜMBÜŞ-İ EDEBİYAT
Uyandım kollarında,
Çocuğunum.
Kalbinde sancılarla,
Heyecan oldum.
Ah nefesine sıcak sıcak,
Kavruldum.
Sen kat kat edilen dualarımda,
Akıl hastalarından şiirler.
Gönül defterine unutma sakın
Satır satır, ince ince, yaz beni
O bembeyaz gülden beyaz göğsüne
Çekiç ile vura vura kaz beni
Geçecek mi senelerden zor günler
Gözüm, gönlüm, dilim, seni heceler
Hatırla da bazı bazı geceler
Göğsüne resmimi bas da, ez beni
Bu hasret, bu gurbet ne acı derken
Başlarsa bitecek ne kadar erken
Bir gün Çankaya'dan bensiz geçerken
Hatırlarsın dertli, dertli saz beni...
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Ne Yaptın Nastyenka? (Beyaz Geceler)
Bir gecenin saat onunda
Yürüyor ve şarkı söylüyordum
Neşeli ve mutluyumdum Tip'imce
Gördüm bir kanalın kenarında seni
Ne olduysa ondan sonra oldu
Önce dost olduk seninle
Sonra sevdim delice seni
Ama sen başkasını bekliyordun
Sana dört elle yardım ettim
Sevdiğine kavuşman için
Ama cevap vermedi sevdiğin
Sonra ben daha da tutuldum
Bir gün birine aşık olursanız, Tanrı size onunla mutluluklar bahşetsin! Onun için ise bir dileğim yok, ne de olsa sizinle mutlu olacağı kesin.
- Dostoyevski / Beyaz Geceler
"Hayaller içinde geçirilen gecelerden sonra ayılmanın, gerçek dünyaya dönmenin ne kadar korkunç olduğunu bilemezsiniz."
Fyodor Mihailoviç Dostoyevski - Beyaz Geceler
Bazen Evladır
Bazen gitmek evladır kalmaktan
Ayrılık üstün gelir kimi kavuşmalara
Bazen kışları evladır bahar mevsiminden
Baharda ısınamayan yüreklerin soğukluğu karşısında
Bazen sevdalanmayan insan daha mutludur
Aşkı yaşamasını bilmeyenin çetinliği karşısında
Bazen zayıftır tüm güçlü kaideler
Binde bir yaşanan bir ihtimal karşısında
Bazen yenilmek evladır muvaffaklardan
Güçlü kanatlarla daha da yükselmenin karşısında
Bazen zengin insan en fakiridir gönülce
Cömertçe yaşayan yoksulun ikramı karşısında.
Bazen evladır Dostoyevski'nin Beyaz Geceler'i gibi
Güneşi örtük olan gündüzler karşısında.
Bazen hiç okumayan daha evladır
Okuyan kitap yüklü merkep karşısında.
Bazen evladır kısa ve derin bir beyit
Uzunca yazılan sığ bir dörtlük karşısında.
Bazen evladır gözlerden akan gamlı bir damla
Toprağa sel olan yağmurun damlaları karşısında.
Ve bazen evladır yaşanan bir tek lahza
Yaşamda geçirilen koca bir ömür karşısında.
Ensari
Böyle Van tasviri yok güzelim:
:Benim hayalimdeki Van Gölü’nü bir bilsen … Karlı dağlarla çevrilmiştir. Sularına geceler indiği zaman ıssız kıyılarda kanatlı atlarıyla vahşi süvariler belirir. Sularında çamaşırlar yıkayan duru beyaz, ak akça, kara gözlü kızları vardır. İçilemeyen suları gibidir her şeyi. Tadına ancak seyirle varılır. İsmini bilmediğim bir rüzgar, geceleri bile kıyıları pırıl pırıl eden dalgacıklar yaratır. Van Gölü’nün martıları bağırdıkları zaman kadınlar hep erkek doğurur, kısraklar yavrular, inekler buzağılar. İnsanlar ancak Van Gölü durulduğu zaman ölebilir. Yalan söylüyorsun ihtiyar, sen Vanlısın. Tespihinden belli. Kehribar tespihinin şakırtısından anlıyorum. Neden Balıkesirliyim, diyorsun? Vanlısın yahu! Vanlısın sen!”
Ne kadar güzel geçti bütün yaz
Geceler küçük bahçede
Sen zambaklar kadar beyaz
Bense yasak bir düşüncede.
Can Yücel
Sessiz Senfoni
Ellerin vardı, sıcak ve masum.
Ellerin, hayal gibi, düş gibi...
O zaman talihime yardı ellerin.
Beyaz bir gecede, iki kuş gibi,
Omzuma nasıl da konardı ellerin? ..
Hangi rüzgarlarda şimdi kimbilir?
O değirmen altı, o zümrüt koru,
İlk dörtlü yoncayı bulduğumuz yer,
Ya o çapkın çapkın kestanecikler! ...
Hani bir yerleri çimdiklenir hafifçe,
Kanardı
Ama hayalperest, küle dönmüş eski hayallerinden onu tekrar harlayacak, donmuş yüreğini yepyeni bir ateşle yeniden tutuşturacak hiç değilse ufak bir kıvılcım bulmak için közleri beyhude didikler durur.
~Beyaz Geceler/ Fyodor Mihayloviç Dostoyevski