Kırık
Galiba o şarkıyı dinlerken ağlamalıydık beceremedik
Şimdi gözevlerimiz dolu nereye akıtacağımızı şaşırıyoruz
Kırılmışlığımızın ortasında irtifa kaybedeceğimi bilmesem
Saç tellerinden kapsülle zaman yolculuğu yapıp
Bir kez daha demek için kalkıp geçmişe gelirim
Ama söylediğin gibi geç kalmak için bile çok geç
Galiba bunlardan hiç bahsetmemeliydim beceremedim
Galiba sen bir bulutsun göbeğin kuşlara yuva
Uzaklaştıkça güzelsin sesin melekler yankısı
Zaten hangimiz neyi ilk defa kaybediyoruz ki
Bak mesela ikimiz birbirimizi kaç kez kaybettik
Kaç balık öldü akvaryumda kaç kez bu defa son dedik
Biliyorum söylemiştin heves etmek için bile çok geç
Galiba ben bir yağmurum yağmaktan çoktan vazgeçmiş
Kalkarken arkamızdaki parkı yakmalıydık beceremedik
Yakalanışım mı?
O da bir garip hikâyedir.
Pusu. Son düştüğüm pusu. Yakalandığım.
Tarlanın içinde. Çukurda.
Cem Yayınları - 1976Kitabı okudu
Ve daha önce hiç aklıma gelmeyen
birtakım anılar geçiyor gözümün önünden.
Bir film gibi ve çok hızlı geçiyor bunlar.
Örneğin çocukluk günlerim gelip geçti gözümün önünden nedense.
Çocukluğum:
Cem Yayınları - 1976Kitabı okudu
(Hikâye olundu ki namaz....)
Gardiyanların ayak sesleri koğuşun kapısında son buldu, getirdikleri genç bir mahkumu bıraktılar ve gittiler. Yeni gelen genç içeridekilere selam verdi ve kendisine gösterilen boş yere oturdu. Koğuştakiler ona hoş geldin, geçmiş olsun dediler. İçlerinden en yaşlı ve olgun olanı gencin yanına yaklaştı ve ona ilgi gösterdi, bir anlamda
Deniz & Che
Normal, silahlı bir çatışmada sık sık vurulduğunu sanıyorsun.
Yaranın sıcaklığıyla, vurulduğunu daha pek anlamadığını sanıyorsun.
Arada bir yokluyorsun kendini, yaralandım mı diye.
Ama, çatışma sırasında yaralanmış olmanın kesinlikle hiç önemi yok.
Çatışırken ve yakalanınca, ölçü olarak,
öbür büyük devrimcileri düşünüyorsun.
Bir devrimci nasıl davranır?
O büyük devrimciler nasıl davranmıştı?
Che Guevara nasıl davranmıştı?
Bak, sen inceledin, yazdın bu konuyu.
Ernesto adlı hikâyende Guevara’nın nasıl yakalandığını,
yakalanınca nasıl davrandığını yazdın, bilirsin.
İşte onları düşünüyorsun o anda.
Onların davrandığı gibi, onlar gibi davranmak istiyorsun.
Hep bunları düşünüyorsun; çatışırken ve yakalanınca.
Onlar gibi davranmayı düşünüyorum.
Ve onlar gibi ölmeyi.
Cem Yayınları - 1976Kitabı okudu
Kitaplar üstüste birikip duruyor okunacak listemde. Sıralanmış bir dünya iş. Sıralarını bile beklemiyorlar. Hep bir öne geçme kaygısı. Sıra terse çevriliyor. Her şey karmakarışık. Geceleri sürekli kavga çıkartıyorum. Bir hocam demişti ki "Devleti en çok nerde görürsünüz" Genel cevap ilk akla gelen"poliste" Devleti görmek