'Burası dünya! Ne çok kıymetlendirdik. Oysa bir tarla idi; Ekip biçip gidecektik…'
Bazen varı anlarsın, yok ile...
O sabah ezan sesi gelmedi camimizden
Korktum bütün insanlar, bütün insanlık adına
Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum...
Zarifoğlu uyurken değil, uyanıkken rüya görür ve gönlünün derinliklerine uzun yolculuklar yapardı. O rüya görmeyen, hayal kurmayan ve dünyada bir yolcu gibi yaşamayanların gönüllerinde yatan şiiri yakalayamayacaklarını bilirdi. Onu olmayacak hayaller kurmakla suçlayanlara da “Allah insana gerçekleştiremeyeceği rüyayı uykuda bile göstermez” derdi.
Sayfa 215