Anlıyordu ki, bir kaptan için bir kadını sevmeden toprağı sevmek yarımdır, dalgalarla çarpışmak imkansızdır.
'Vergi vereceksiniz, gelin!" deriz; dağa çı- karsınız. Yol yapacağız, kazmanızı alın gelin!' deriz; tarlalara savuşursunuz. 'Oy atacağız, toplanın!' deriz; kah- veden çıkmazsınız... Sonra Osman, öküzünüzü öldürür, hükümet kapısına koşarsınız. Hüseyin, kızınızı kaçırır, konak kapısını aşındırırsınız. Hatta girme deseler kapıyı kırarsınız!"
Çok iyi ama.
Bu karanlık servilerin büsbütün karanlıklaştırdığı mezarlıkta rüzgarların vahşi ıslıklarını dinlemek içimdeki hiçlik korkusunun kamçısı yanında bir sabah rüzgarı gibi tatlı idi.
Öleceğini bilen ve bunu daima düşünen biri için karanlık korkunçtur.
"Bu âna kadar bir kozanın ince ağlar içinde hapsetmişim kendimi," diye başını salladi. Fakat bir İpekböceği kadar bile faydam olamamıştı. Artık hiç olmazsa bir kelebek olmak, bir kelebek kadar kısa fakat uçarı bir hayat sürmek istiyordu.
Sayfa 127Kitabı okudu
#Amasra
1320 Hicret yılında, AMASRA, terk edilmiş bir genç kadın gibi endişeli ve mütecessis gözlerini, dalgalarin yuvarlandığı ufuklara dikerek, posta vapurlarını beklemezdi ve geçip giden vapurlara güzelliğini teşhir etmek ve yaltaklanmaktan, yorgun ve bezgin değildi. Genç ve mutlu bir yosma gibi başını geri atarak kestane ve fındık ağaçları ile gölgelenen ebedi yeşil fundalıklara sırtını dayar, yeşil gözlerini süzerek, Karadeniz'in hırçın yalvarışlarını dinlerdi. Karmızı kiremitli damlar, denize uzanmış ayaklarını, akşam serinliğinden korumak için, yeşil kadife robu üzerine atılmış bir ipek şal gibi parlaktı.
Sayfa 67Kitabı okudu
Yitirilen yüzlerce dönüm bahçe, güzelim konak lar, sokaklar, lahmacun fırınının önündeki tavşan kanı çaylarla yapılan sohbetler, geceleri tahtlara çekilip yıldızlarla baş başa uyumalar,cevizli sucuk yapmalar Benim köyüm, evim, ağacım, dallarında meyvelerle . . .
Anılar tatlı da olsa acı da olsa içimizde aynı sızıyı duyarız.Böyle anlarda kendi mezarımızı ziyaret etmiş gibiyizdir.Yaşayan mı ölüdür,ölen mi yaşamaktadır pek belli değildir.İçimizdeki bu sızı günlerce sürer.Neden sonra sevincini, umutlarını yitirmiş yeni kişiliğimiz soğuk,acımasız ağlarıyla o eski hayalleri örter, karartır. Yeni, tatsız bir anının mayası gelişmeye başlar.İçimizdeki son sancı da yok olur.Bundan dolayıdır ki geçmiş günlerin tatlı anılarını yitirmek istemeyenler, hasretini çekseler de yaşadıkları eski yerleri bir kez daha gidip görmekten sakınsınlar.
Sayfa 325Kitabı okudu
Benim için yaşamak düz bir ovada emniyetle koşmak değil dostum. Sarp kayalar arasında açılmış bir kır çiçeği koparabilmektir. Ah! Bilemezsiniz ondaki mutluluğu.
Sayfa 133Kitabı okudu
her insan yaptığı bir kötülüğün sırrını kalbinde saklar.
Sayfa 411 - Can