Bazı şeyler neden kolay olmuyordu ki?
Sayfa 343Kitabı okudu
Diğer seçenek ölümse cesur olmak kolaydır. Asıl zor olan umuttur.
Birisi bana demişti ki, seni hatırlayan birileri olduğu sürece bir parçan yaşamayı sürdürür.
Biz bir gönüllüler ordusuyuz. Adamlarımın her biri Seferberlik Ordusuna katılırken canlarını feda etmeye yemin ettiler. Bu ordu ve ordudaki askerler hariç dünyayla tüm bağlarını kopardılar. Ne zaman göreve gitseler, bir daha dönmeyeceklerine inanıyorlar. Bunu kabul ediyorlar. Dahası, bunu istiyorlar. Bir erkek, arkadaşları için seve seve ölür, ama bir kadın, bir kadın onda yaşama arzusu uyandırır.
Shakespeare
Gölgeler nasıl hızlıysa, rüyalar nasıl kısaysa, kararmış gecede çakan şimşek nasıl yeri göğü aniden aydınlatırsa ve insanın “Bak!” demesine fırsat kalmadan karanlık tarafından yutulursa: Parlak şeyler de öyle çabucak son bulur.
bebek
Sırf varlığıyla insanı geleceğe inanmaya zorlardı: o bebeğin emekleyeceği, yürüyeceği, yaşayacağı bir geleceğe. Bebek bir zaman parçasıydı; dünyaya verdiğiniz ve dünyanın size verdiği bir sözdü. Bebek, anlaşmaların en eskisiydi, yaşamaya devam etmekti.
Bir saniyeden kısa sürede bir tatar yayına ok sürebilecek, beş saniyeden kısa sürede yarım düzine uzun ok fırlatabilecek, koşan bir hedefin zayıf noktasına altı metre öteden bıçak saplayabilecek bir kadındı; ama bir çift bebek patiği öremiyordu.
“İstediğin şeye inanabilirsin” dedi usulca, “ama bu onu doğru kılmaz."
Michael’ın onun hakkında söylediği şey doğruydu: Elton’ın körlüğü bir eksiklik değildi; bir farklılıktı sadece.
- “Beni seyrediyorsun” dedi Elton.
Sara yanaklarının kızardığını hissetti.
- “Kusura bakma.”
- “Özür dilemene gerek yok. Bence buraya gelen en iyi şeysin sen. Güzel kızsın, beni istediğin kadar seyredebilirsin.”
Sara güldü. Utançtan mı yoksa şaşkınlıktan mı güldüğünü bilmiyordu.
- “Beni hiç görmedin ki, Elton. Görünüşümü nereden bilebilirsin?”
Elton omuz silkti. Sarkık gözkapaklarının ardındaki faydasız gözlerini yukarı çevirdi, sanki zihninde Sara’nın görüntüsü oradaymış gibi.
- “Sesinden... Benimle, Michael’la konuşmandan... Michael’la ilgilenmeden... Güzel insanlar güzel davranırlar derim hep.”