Ağır bir hüzün sarmış her yanı. Yüreklerin güneşi uykuya dalmış. Kimse gülmüyormuş artık.
Sayfa 13
Vay canına! Ne hayal kurarmışım ben! Gökyüzündeki yıldızlar kadar erişilmez sanırdım hayallerimi. Şimdi eriştim bazılarına. Eriştim de ne oldu?
Sayfa 29
Canım yavrum… Deniz kurusa da olur… Ama senin gözlerindeki deniz kurursa asıl felaket o zaman olur.
Sayfa 12
Her şeyin bir rengi var mıdır? Sevginin rengi pembedir, denir. Ne yeşil ne kırmızı ne mor. Pembedir. Hem de tozpembe. Seven kişi dünyayı tozpembeye boyanmış mı görür? Denizi, sevdiğini, günleri, anıları, yıldızları, kum taneciklerini...
Sayfa 35Kitabı okudu
Yüreklerin güneşi uykuya dalmış. Kimse gülmüyormuş artık.
Sayfa 11Kitabı okudu
“Herkesin dünyanın bir yerinde bir eşi varmış. O eşi buldum. Kalbimin sahibi şimdi o.” diye düşünmüş Çin.
Sayfa 72