Bilinmeyen kadim gerçek, kız evladın cennetin kapıları açılır, evlenip yuva kurduğunda kocasının imanını tamamlar, çocuk doğurup anne olduğunda ise cennet ayaklarının altına serilirdi.
Karı koca arasındaki bağ asla nefsani bir hazdan ibaret değildir. O sevgi yüce Allah'ın eşler arasına ikram ettiği bir bağdır. Hakiki aşk, nefsani hazların bulunmadığı anlarda bile bitmez. Aşkı kadim bilenler, en zor zamanlarda bile birbirlerini koruyup kollayanlardır. İşte o vakit yuva, cennetin şubesi olur.
Kibar ve yumuşak sözlü insanlar her yerde saygı duyar ve kalp kazanırlar. Güzel söz, aşkı ve evliliği besler. Sevgiyi kökleştirir. Kalbi konuşturur.
Unutma ki bir yuva şefkat üzere bina edilirse, cennetin bir şubesi olur. Dürüstlük ve vefa dolu iki yürek, en zor şartlarda bile birbirinden kopamaz.
Annelik öyle bir şeydir ki nur tanem, tadılmadan bilinmez. Dünya yüzünde var olan hiçbir lezzete benzemez. Annelik yorucudur. Hatta yıpratıcı ve kutsaldır. Belki de annelik yaşamaktan ve var olmaktan bile vazgeçirici bir hikâyedir.
"Hanımım" dedi sessizce. "Gördüklerimi bir bilseniz... Ah bir görseydiniz! Sizinle kırk yıl ticaret yapsaydık, Onun yüzünden elde ettiğimiz şu kazançtan daha fazla bir kazanç sağlayamazdık!"
Hatice'nin duymak istediği kâr ve kazanç değildi. Sözü asıl mecrasına çekti:
"Tepenizde duran bulutu gördüm. Sedef renkli
Sayfa 139Kitabı okuyor
Kalbimdesin ezel ve ebed.
Sayfa 449 - HayatKitabı okudu
Mevlana
Ey gözyaşım.
Madem ki gözümün kapısından çıktın, gidiyorsun,
bari sevgilinin kapısına git de, başını onun eşiğine koy.
Sayfa 442 - HayatKitabı okudu
Sana baktığım her an hüzünlerim kederlerim eriyor.
Sayfa 4438 - HayatKitabı okudu