Yüzümün yırtıklığı, gövdemin dağınıklığı dışardan bakılınca belli mi acaba?
Sayfa 62Kitabı okudu
Oldum bittim yersiz-yurtsuzum [...]
Sayfa 62Kitabı okudu
Nasıl seviyorum bu kargaşayı, dünyadan bir şeyler yağmalama çabamı! Bazan acıyorum da kendime.
Sayfa 57Kitabı okudu
Yorgunmuş çok. Ölememekten yakınıp duruyormuş. Sonunda bahçesindeki bir ağaca asmış kendini.
Sayfa 54Kitabı okudu
Asıl terkedilenin, terkeden olduğunu anlamıyor ki kimsecikler. Terkeder görünen, neşteri ortak yaraya batırabilendir çünkü, bu güç iş ona bırakılmıştır. Yitirdiklerini, yitireceklerini, çekeceği acıları bilse de gerekeni yapmak zorundadır. Daha az'la uzlaşmacı değildir.
Acıları herkesin onayladığı biçimde çekme tafrasını terkedilen'e bırakarak. Ceketini sırtına atıp kulağına bir karanfil takarak. Yola öyle vurarak.
Sayfa 33Kitabı okudu
[...] eski evimizin sokağına girdim mi, bir tuhaf oluyorum. Bıkkınlık-hırs-bağışlama karışımı yoğun bir duyguyu taşımak çok güç geliyor.
Sayfa 30Kitabı okudu
Asıl üzüntü veren yaşlanmak değil, uslanmak. Bizlere hiç yakışmıyor üstelik.
Sayfa 28Kitabı okudu
Dünya kesin bir açık-seçikliğe, kamplaşmaya doğru hızla giderken, küçücük rozetini yakanın altına gizlemek, ancak gerektiğinde göstermek niye?
Sayfa 18Kitabı okudu
Temelde kendiyle yetinme duygusunu besleyen her edim, aldatıcı bir mutluluktan başka ne getirebilir ki?
Sayfa 17Kitabı okudu
Günlerimi serseri bir mayın gibi oraya buraya çarparak harcıyorum.
Sayfa 16Kitabı okudu