Yapayalnızdım. Attığım çığlıkların cevapsız kaldığı terk edilmiş diyarlarda, sonbaharın ve alaca karanlığın hüznünün içinde yaşıyordum.
Beklemek. Of! İnsanın yaşamında sevinmek, öfkelenmek, üzülmek, nefret etmek gibi bir sürü duygu var, ama bunlar insanın yaşamının yalnızca yüzde birini kaplıyor. Geri kalan yüzde doksan dokuzu ise sadece bekleyerek geçmiyor mu?
Sayfa 71
Ne yaparsam yapayım, yaşamayı sürdüremeyecekmişim gibi bir sıkışmışlık hissi.
Huzursuzluk duygusu bu mu acaba?
Sayfa 41