Gitmekle kalmak arasında kıpırdamayan gün,
katı bir saydamlık kalıbı.
Hepsi görünüyor ve hiçbiri anlaşılamıyor,
ufuk dokunulamayacak bir yakınlık.
Masada kağıtlar, bir kitap, bir vazo:
nesneler dinlenmekte adlarının gölgesinde.
Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
68 kuşağı bedenen ve zihnen yargılandı son otuz yılda.
Bizde ve öteki ülkelerde yoğun eleştiriler aldı. Türkiye’de tarihin kırılma noktalarına fatura çıkarmak işin kolayını oluşturuyor. Kimi Jön Türklere yükleniyor, kimi Kemalistlere devrim yaptıkları için. 68 ise her iki geleneğin bir devamını oluşturuyor, sessiz ve derinden. Türkiye’nin 12 Martı ve 12 Eylülü ne ölçüde 60’lardan sorulur, bunu kestirmek zor. 68 romantizminin kötü bir şey olduğunu savunmak günlük yaşamla yetinen insanların sığ beyinciğinde kurgulanıveriyor. Oysa insanların düşleri hazırlıyor yarınlarını.
Ama 68’in bilinçlendirdiği kuşak yönetiyor bugün Türkiye’yi iyi kötü. Yine 68 kuşağı üretiyor özgün bilgiyi, o da iyi kötü.
Biz 1968 kuşağının yaşayan kahramanlarıyla konuştuk.
Ama o yıllarda ve sonraki dönemde yüzlerce genç işkenceden geçirildi, adını bildiğimiz ve bilmediğimiz yüzlercesi öldürüldü.
Ama biz bugün, aradan 50 yıl geçtikten sonra öldürenleri değil, ölenleri saygıyla anıyoruz. Öldürenler bize utanç duyduğumuz bir miras bıraktılar. Ölenler, bizi biz yaptılar. Öyleyse son bir soru sormak gerekir tarihe: “Ölen kim gerçekte? Yaşayan kim?”
12 Mart 1971, muhtırasından bir yıl sonra, 31 Mayıs 1971’de THKO’nun kurucularından Sinan Cemgil, Alparslan Özdoğan ve Kadir Manga, Malatya’daki Nurhak dağlarında asker tarafından öldürüldü. Onlar dağdayken Deniz Gezmiş ve arkadaşları yakalanmıştı. Nurhak grubu, Malatya Kürecik Amerikan askeri üssüne gidip, Deniz’lerin serbest bırakılması için Amerikan askerlerini esir almayı planlamışlardı. Ama bir çoban tarafından ihbar edildiler. Ve askerlerin etraflarını sarıp, dağda onları kurşuna dizdi.
Yusuf Aslan
THKO kurucularından olan ve 1972 yılında idam edilen devrimcidir. Deniz Gezmiş ve Hüseyin İnan'la birlikte idam edilmiştir.
Yozgat'ın bir köyünde doğdu. Daha önce Çekerek'e sonradan Aydıncık ilçesine bağlanan Kuşsaray köyünde doğmuştur.
Bu köy Çerkes köyüdür. Orta öğrenimini tutucu eğilimlerle, gelenekçi önyargıların güçlü olduğu bir çevrede tamamladı.
1966'da ODTÜ'ye girdi. ODTÜ Sosyalist Fikir Kulübü'nün üyesi oldu, Dev-Genç içinde çalışmaya başladı. Bu dönemden itibaren önce hazırlık okulunda, sonra da mühendislik fakültesinde patlak veren boykotların ve hemen ardından ODTÜ işgalinin önde gelen örgütçülerinden oldu. İlk yargılanması CIA ajanı olduğunu iddiası ile Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçisi Commer'in arabasının yakılması eylemi nedeni ile gerçekleşti.
1969 yılında arkadaşlarıyla birlikte Filistin'e gitti. Burada helikopter ve uçak pilotluğunu öğrendi. Traktörden helikoptere kadar her türlü aracı büyük bir ustalıkla kullanıyordu.
Yusuf Aslan, Deniz Gezmiş'le birlikte Nurhak'a dağdaki gerilla grubuna katılmaya giderken, Sivas Şarkışla'da yaralı olarak yakalandı. Sıkıyönetim Mahkemeleri'nde yargılandı. 6 Mayıs 1972'de Deniz Gezmiş ve Hüseyin İnan'la birlikte idam edildi.
Son sözleri ‘Bizler asılarak bir defa şerefimizle öleceğiz.Fakat,sizler bizleri asanlar şerefsizliklerinizle her gün öleceksiniz.Kahrolsun ABD emperyalizmi.Kahrolsun faşizm.Yaşasın tam bağımsız Türkiye’
Deniz Gezmiş'in idamından önce yazdığı mektup:
"Baba, Mektup elinize geçtiğinde ben aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum, insanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler, önemli olan çok fazla yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de düşmeyeceğimden şüphen olmasın, oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir, o bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu. Seninle düşüncelerimiz ayrı ama beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil Türkiye'de yaşa-yan Kürt ve Türk halklarının da anlayacağına inanıyorum. Cenazem için avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcı ya da bildireceğim. Ankara'da 1969'da ölen arkadaşım Taylan Özgür'ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul'a götürmeye kalkma, annemi teselli etmek sana düşüyor, kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı olmasını istiyorum, bilimle uğraşsın ve unutmasın ki bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir, son anda yaptıklarımdan en ufak pişmanlık duymadığımı belirtir, seni, annemi, ağabeyimi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşi ile kucaklarım.
Oğlun Deniz Gezmiş. Merkez Cezaevi."
Deniz Gezmiş
Deniz Gezmiş
1965'ten sonra, Türkiye'de gelişen gençlik hareketinin en önemli önderlerinden ve Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu (THKO)'nun kurucu ve yöneticilerinden Deniz Gezmiş, 27 Şubat 1947'de Ankara'nın Ayaş ilçesinde doğdu. Öğretmen bir ailenin çocuğu olması sebebiyle ilk ve ortaöğrenimini Sivas'da, liseyi
"Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil. Onlar kendi yolunu izleyen hayatın oğulları ve kızları. Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler. Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller."
Halil Cibran
