Toprağında Sırılsıklam...
Sordu, nasılsın??
Fiziken; iyi, ruhen; "kül eviydi"...
İç çekti,
Derin bir son nefes daha çekti; içine...
Tütün sarılır ya hani...
Parmakları sararmıştı tütünden
Tek nefeslik miydi bu cigaralar?
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
Sait Faik Abasıyanık
Havada Bulut kitabını okudum, adam bas bas bağırıyor, ben iş yapıyorum diye. Yazmayı iş olarak kanıksamış. Hayatını bunun üzerine kurmuş. Çok da iyi bir Türkçesi var. Okumak lazım.
Günaydın
Tek izin günüm olan Pazar günü Sait Faik'ten Havada Bulut, Didem Madak'tan Ah'lar Ağacı'nı bitirdim. Vatansevmez Sevan Nişanyan'ın Aslanlı Yol kitabına başladım. Nutuk'ta ufak bir ilerleme kaydettim. Küçük Prens ve İşsizliğe Övgü'yü yarım bıraktım.
Herkese iyi haftalar.
Yağmur yüklü, siyah bir bulut annemin gözlerinden hiç ayrılmıyordu.
Yağmurlarını her fırsatta yorgun gözlerinden boşaltıyordu.
Hayat, sık sık annemin gözlerinden sızıp, yanaklarından aşağıya doğru törensel bir havada iniyordu.
Ve Sen Kuş Olur Gidersin
Meltem mi ki bu esen, renk mi ki, şarkı mı ki?
Şu dağdan aşağı ak bir bulut salkımı ki
İçime bir buruksu sarhoşluk akıtmada.
Düşler mi ki şu burcu burcu kokan havada,
Renk mi ki üzerimden akaduran bu nehir?
****
Durma, durma, gözünün alabildiği kadar
Sar bu şarkı söyleyen, bu danseden evreni
Ve ayırma güzel gökyüzünden gözlerini;
Yaşamak kadar güzel, saf, mavi gökyüzünden,
Bağışlayan gökyüzünden, ebedi gökyüzünden
AHMET MUHİP DIRANAS
*BAHAR GÖKLERİ*
Şu iş bitse de eve varayım. 3 kitap okuyorum.
Nutuk: 2000'lerin ortasından sonra Marmara Üniversite'si tarafından verilmişti şahsıma. O zamanlar az bir şey okumuştum. Şimdi devam...
Havada Bulut: Sait Faik'in eseri olan bu kitapta bir anlatabilir misin diyorum.
Küçük Prens: Bu çocuk klasiğini yetişkinler de okuyabilir tabi.
Hadi eve gitme zamanı gelsin.
O'nun adıyla güzelleşir her varlık..
NAAT
Seccaden kumlardı...
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluşan
Ezanların vardı.
Mescit mümin, minber mümin..
Havada bulut, dışarda soğuk içimde boşluk,kafamda yasak düşünceler hislerimde yabancılık, üzerimde hırka, elimde kahve ile dilimde Şükrü erbaşın şu dizesi var;
'Yoruldum bulutları kirpiklerimde taşımaktan...'
Kitap sahibine yürekten süzülen bir mektup.
-Sevgili dost ,arkadaş ,can yoldaş ve yüzünü dahi hiç görmediğim can ahmed arif sevdalısı ; Biz bu topraklarda acılarla büyüdük. Geçenlerde bir yazımda ; ”biz mutluluğu yazmayı beceremeyiz kalemimiz hüzün ağlar " demiştim..Bir çok fotoğraf gördük ve yüreğimiz acılara aktı geçti. Her fotoğraf karesi
Bak
Bak Güneş doğdu yeni bir gün başladı
Bak sensiz geçiyor günlerim bak bitiyor yine
Bak havada bulut yok gökyüzü açık seçik
Bak sensiz gökyüzü bile hiç güzel değil
Bak Güneş batıyor her zaman ki gibi
Bak karanlığa doğuyor gözlerim yine
Bak gökyüzü bile karanlık sensiz
Bak gördün mü sensiz hiç güzel değil günlerim
Bak Ay doğdu gece başladı yeniden
Bak uykusuz gözlerim doğuyor gecelere
Bak gördün mü gözlerim kıpkırmızı sensiz
Bak görüyor musun gökyüzü kanlı sensiz
Baksana, görsene beni, bitiyorum sensiz bugünlerde
Baksana gökyüzü bile ağlıyor bizsizliğe
Baksana seviyorum seni, sen sevmezsin beni
Baksana yine seni seviyorum, sensiz
Beyaz Mantolu Bay
" Sevdiğim yüzler, ah bir riyadan sıyrılsalar! "
~Havada Bulut / Sait Faik Abasıyanık
İnci Dakikaları
Sen bana yeni yılsın her dakika
Her dakika bir yaşıma daha giriyorum
Sen benim üstüne titrediğim güzel ve yeni
Saatim kadar saadetimin gözbebeği zamansın
Ben bin parçaya bölündüm her parçasında
Her parçasındayım kırkayak sesli boğuk arkadaşlığın
Çalkantısız Üniversitenin yalnızlığın ve ağlamanın
Erkek ağlar mı diyeceksin
Hayberin kapısı ağlar mı