Derler ki sevda insanın ahlâkını düzeltir; bozsa da sevelim: Madem insanız!
Sayfa 96
Bir çirkin tebessüm, bir iki bayağı nükte, içinden doğru gelen kısa bir çığlık: İşte ömrünün romanı bundan ibaretti.
Sayfa 18 - PDFKitabı okudu
Ah! Ne olurdu, insanın mutluluğu en çok inandığı bir durumda kalabilmesi mümkün olsaydı!
Sayfa 98
İnsan bu dünyaya rahat bir şekilde yaşamak için gelmiyorsa niye geliyor?
Sayfa 90
İnsan! İnsan o kadar tuhaftır ki hiçbir tavrına güven gösterilemez. Kim bilir o da neler düşünür!
Sayfa 69
İnsan hayattan ne kadar bıksa yine de ondan yoksun kalmayı bir türlü kabul edemez. İnsanlık budur. İnsanı insan olarak anlatmak istersek böyle betimlemeliyiz.
Sayfa 63