Z Raporu
Gün bitmek üzere, yorgunsun arka planda çalan müziğin ritmine kaptırdın kendini ama içinde bir boşluk bir huzursuzluk daha mutlu olduğun günlerin olmuştu…yatağına uzanınca anladın ne kadar yorulmuş olduğunu.. kafanı yastığa koyar koymaz uyuduğun günler geride kaldı artık kendine gel 30 larını geçiyorsun…. Bu ne demek biliyor musun ???? Daha fazla hata yapamazsın geriye dönemezsin telafi edemezsin Jung okudun gölge teorisi kafana yattı gölgene sığındın.. ne görüyorsun bak bir daha bak geriye attıkların attım sandıkların sessizliğin çığlığı karanlıkta ki kahkaha… kalktın işe gittin informal hayatında formal konuşmalar yaptın yedin içtin güldün mü??? Yapma şunu kandırma kendini.. cevabı biliyorsun. Ömür bakiyen bir gün eksildi farketmedin farketmezsin sabah erken kalkacaksın bırak gölge işini yapsın… yarın mı? sanmıyorum….belki…olabilir…mümkün… iyi geceler….
İbrahim'e Mektuplar... 2
15 Ekim 2023
15.28
Yeniden Hatırşinas'tayım. Çayım yine hazır. Güneş yine burada; dallar, yapraklar serin rüzgârı da taşıyor bir yandan, ve böylece gün ışığı ve rüzgâr beraber ellerime, kollarıma, masaya ve bu yazının üzerine dökülüyor. Radyo Türkü olmadan asla olmaz. Anadolu'nun kimbilir hangi yöresinden bir türkü okuyor adamın biri.
çok fazla gülmem. zaten gülecek çok şey de yok. hele kahkaha atmayı oldum olası becerememişimdir. deneyince kendimi lynch'in elephant man'i gibi hissediyorum. yanımdaki insanların gülmesi yeter bana. simurgdan çıkıyoruz. zaten başka yere girdiğimiz de çıktığımız da pek görülmemiştir. sevgili chaplin’e bir türlü ihanet edememiş, niyetlensek bile ayaklarımız kendiliğinden bizi oraya götürmüştür. bol kahkahalı bir akşam. ben gülemediğim için yine storyteller rolündeyim. en azından yanımdaki güzel insanlara malzeme vererek. yürüyoruz. aynı yolu hep farklı düşünceyle yürüyoruz. o bina da aynı kalmıyor. kör karanlıkta kahkahalar patlatan vicdansız martılar var… keşke yalnız… neyse. ana dönmeliyim.
köpek nasıl sever? köpek nasıl bakar? işte ben de sana öyle bakıyorum kaleiçi… hele ki bir de biraz kahkaha, biraz da rakı varsa… o kadar yalnızım ki…neyse. ana dönmeliyim.
gündüz sefası derin uykuda. yol kenarında sokak sanatçıları…kulak kabartıyorum
"Durur durur insan aklıyla
Kendini vurur mu?
Vurur da ölmez mi insan
Haklıysan uyunur mu?"
ah o klarneti…neyse. ana dönmeliyim.
zaman kaplumbağanın sırtına biniyor burada. içim acıyor. gülüyorum. bu sefer kahkahalarla. melankoli bayramdır bilene. hoş geldin iki gözüm.
"bir süre sessiz ve kıpırtısız kalmalıyım, sonra şu parıltılı acı kumsalında ağır ağır o mavi, masmavi dalgaya doğru yürümeliyim. mavilik nasıl da müthiş bir mutluluk. maviliğini ne kadar mavi olabileceğini hiç bilmemişim. yaşamayı da amma yüzüme gözüme bulaştırdım. artık her şeyi biliyorum."
karanlıkta kahkaha, vladimir nabokov
Ayak İzleri
Zamanı jiletle kazıyıp atsak üzerimizden?
Kalbimde, derisini bırakıp giden bir yılan hissiyatı var.
Aşk mı tutuyor beni, yoksa yaşadığım hayat mı?
Kopardığım çiçeklerin acısı mı var ellerimde
yoksa o çiçeklerin kokusumu var bedenimde?
Ölümü unuttuğumuz günlerde
Selâlar hatırlatıyor her seferinde.
Ölüm yakışmaz dediklerimiz bir bir
buluyor